hilti gx120

Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς (μάλλον τα πολλά χρόνια παιχνιδιών υπολογιστή, τανιών για το διάστημα και εξωγήινα εντομοειδή τέρατα), αλλά το εικονιζόμενο εργαλείο, στη βιτρίνα της αντιπροσωπίας της Hilti (στο κτίριο που δουλεύω καθημερινά), μου γεννάει ένα παράξενο συναίσθημα επιθυμίας και δύναμης, και μου φέρνει εικόνες γιγαντιαίων ρομπότ, εξωσκελετών και εκρήξεων...

tomb raider

Tomb raider , ο συλητής των τάφων, ο τυμβωρύχος (αυτός που ανοίγει τάφους για να κλέψει οτιδήποτε πολύτιμο περιέχουν). Προφέρεται "τουμ ρέ-ι-ντερ".

(Μετά από 17 διαφορετικά παιχνίδια με αυτό το όνομα, δύο ταινίες με την Angelina Jolie , comic books, cartoons, και τη Lara Croft να αποτελεί τυπική ονείρωξη για δεκάδες εφήβους, τον επόμενο που θα ακούσω να το προφέρει "τομπ ράιντερ", θα τον χτυπήσω στο κεφάλι με τον πρώτο από τους δύο τόμους του δερματόδετου Shorter Oxford English Dictionary)

alias

Το ψευδώνυμο. Προφέρεται "έ-λι-ας", με τον τόνο στο ε. Από το λατινικό alius, ο άλλος.

the monty hall problem #3

Αν τελικά σας προσφέρουν την επιλογή, είναι στο συμφέρον σας να αλλάζετε πάντα πόρτα.

Όπως αναφέρθηκε, έχετε μία πιθανότητα στις τρεις να διαλέξετε το αυτοκίνητο. Αν μείνετε στην αρχική σας επιλογή, θα κερδίζετε το αυτοκίνητο κατά μέσο όρο μια φορά για κάθε τρία παιχνίδια που θα παίζετε.

Αν όμως, μόλις ο παρουσιαστής σας αποκαλύψει την πόρτα με το ένα zonk, διαλέξετε την πόρτα που έμεινε;

Δύο φορές στις τρεις η πόρτα θα περιέχει το αυτοκίνητο.

Αν αρχικά η πόρτα που είχατε διαλέξει περιείχε το αυτοκίνητο, τότε αν αλλάξετε πόρτα, θα πετύχετε zonk. Αυτό θα συμβεί μια φορά στις τρεις.

Αν όμως η πόρτα που είχατε αρχικά διαλέξει περιείχε zonk, τότε αν αλλάξετε πόρτα θα πετύχετε σίγουρα αυτοκίνητο. Ένα zonk είχε η αρχική σας επιλογή, ένα σας αποκάλυψε ο παρουσιαστής, η πόρτα που παραμένει κλειστή περιέχει το αυτοκίνητο.

Αν η πόρτα που είχατε αρχικά διαλέξει περιείχε zonk (πράγμα που συμβαίνει δύο φορές στις τρεις), αλλάζοντας πάντα, θα πετυχαίνετε το αυτοκίνητο δύο φορές στις τρεις.

Ξαναλέω, κάντε το πείραμα (με ένα φίλο). Ζητήστε να σας ανακατέψει τρία χαρτιά, διαλέξτε ένα, ζητήστε να σας αποκαλύψει το zonk. Αλλάξτε την επιλογή σας. Επαναλάβετε. Μετρήστε πόσες φορές βρήκατε το αυτοκίνητο. Θα πρέπει να είναι περίπου τα δύο τρίτα των φορών που παίξατε το παιχνίδι. Αν δεν είναι, παίξτε παραπάνω φορές.

η διαφορά

υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά στο πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο οι φοιτητές που κοιτώντας τις βαθμολογίες τους αναφωνούν "με έκοψε..." από αυτούς που αναφωνούν "κόπηκα"...

the monty hall problem #2

Πως ξέρουμε ότι αν ρίξουμε ένα νόμισμα χίλιες φορές, θα έρθει γράμματα τις μισές περίπου από αυτές; Απλή παρατήρηση. Κάποια στιγμή, κάποιος έκανε ένα πείραμα. Πήρε ένα νόμισμα, και άρχισε να το ρίχνει ("στρίβει") κατ' εξακολούθηση. Και μέτρησε τις φορές που ήρθε γράμματα, και τις φορές που ήρθε κορώνα, και παρατήρησε ότι όσες πιο πολλές φορές το έριχνε, τόσο περισσότερο ο αριθμός των φορών που ήρθε γράμματα έτεινε να γίνει ίδιος με τον αριθμό των φορών που το νόμισμα ήρθε κορώνα.
Και από τότε, κάθε φορά που συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι με νόμισμα, περιμένουμε παρόμοια αποτελέσματα. Αν δεν τα δούμε, υποψιαζόμαστε ότι το νόμισμα είναι "στημένο" (πχ φέρνει πιο συχνά γράμματα απ' ότι κορώνα)

Στην περίπτωση του monty hall problem (αυτό με τις τρεις πόρτες που η μία κρύβει ένα δώρο) μπορούμε να κάνουμε παρόμοιο πείραμα. Δοκιμάστε το εξής (θα χρειαστείτε ένα φίλο για βοήθεια): πάρτε τρία τραπουλόχαρτα, πχ έναν άσο μπαστούνι, ένα έξι καρό και ένα εφτά καρό, και ζητήστε από το φίλο σας να τα ανακατέψει και να τα απλώσει πάνω στο τραπέζι κλειστά. Προσπαθήστε να μαντέψετε πιο είναι ο άσος. Σημειώστε πόσες φορές βρήκατε τον άσο σε σύνολο πόσων επαναλήψεων.

Θα ανακαλύψετε ότι όσες περισσότερες φορές παίξετε το παιχνίδι, τόσο το πλήθος των φορών που βρήκατε τον άσο θα πλησιάζει το 1/3 το φορών που παίξατε το παιχνίδι.

Φαίνεται λογικό, τρεις επιλογές, μία είναι η σωστή, μία φορά στις τρεις θα σας κάτσει.

Τρεις πόρτες, μία έχει το αυτοκίνητο, μία φορά στις τρεις θα το πετύχετε.

Η πιθανότητα να πετύχετε το αυτοκίνητο είναι μία στις τρεις.

Πίσω στο πρόβλημα του Monty Hall: Αν η πιθανότητα να διαλέξετε τη σωστή πόρτα την πρώτη φορά (πριν ο Monty σας αποκαλύψει μια πόρτα που πάντα περιέχει zonk) είναι μία στις τρεις, και εσείς, ό,τι και να σας δείξει ο Monty, διατηρείτε πάντα την αρχική επιλογή σας, γιατί να αλλάξουν οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο;

Αν δεν κάνετε κάτι εν όψει των νέων δεδομένων, οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο δεν παραμένουν ίδιες;

Ξανά: Αν η στρατηγική σας είναι να μείνετε στην αρχική σας επιλογή, που είχε αρχικά πιθανότητα να είναι σωστή μια φορά στις τρεις, πόσες φορές θα βρείτε το αυτοκίνητο;

Κάντε το πείραμα, και μετρήστε. Χωρίς πείραμα και μετρήσεις, τζάμπα επιχειρηματολογούμε.

the monty hall problem

Όλα αυτά που ακολουθούν έχουν ξαναγραφτεί πολλές φορές, σε πολλά blogs και forums, και έχουν αναλυθεί σε ταινίες, και υπάρχουν και σχετικά video στο youtube, αλλά εγώ δεν ξαναέχω ασχοληθεί μαζί τους, οπότε ορίστε:

Απ΄ ότι μαθαίνω, αυτό το παλιό τηλεπαιχνίδι με όνομα Το Μεγάλο Παζάρι που ο παρουσιαστής κάποια στιγμή σου πρότεινε να διαλέξεις μία από τρεις πόρτες, όπου στην μία υπήρχε ένα αυτοκίνητο και στις άλλες δύο ένα zonk (κάτι ευτελούς αξίας), ήταν παραλλαγή του αμερικάνικου Let's make a deal, που παρουσίαζε κάποιος κύριος Monty Hall.

Η ακριβής διαδικασία ήταν η εξής: Υπάρχουν τρεις πόρτες, η μία κρύβει το αυτοκίνητο. Ο παίχτης διαλέγει μία πόρτα στην τύχη. Ο παρουσιαστής τότε, του αποκαλύπτει τα περιεχόμενα μίας από τις άλλες δύο πόρτες, και πάντα αυτή η πόρτα έχει πίσω της ένα zonk. Αμέσως μετά ο παρουσιαστής προσφέρει στον παίκτη την δυνατότητα να αλλάξει την επιλογή πόρτας που έχει κάνει, και αντί για την αρχική πόρτα που είχε διαλέξει, να διαλέξει την πόρτα που απέμεινε κλειστή.

Και το ερώτημα που κάνει ενδιαφέρον το όλο θέμα είναι: Ποια είναι η βέλτιστη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει ο παίχτης; Είναι πιο συμφέρον να αλλάζει πάντα, είναι πιο συμφέρον να μένει πάντα με την αρχική του επιλογή, ή δεν έχει καμιά σημασία τι θα κάνει;

Ξαναδιατυπώνω: Αν ο παίχτης είχε να παίξει αυτό το παιχνίδι με τον παρουσιαστή εκατό φορές (ή χίλιες φορές), με πια στρατηγική θα κέρδιζε τα περισσότερα αυτοκίνητα; Αν άλλαζε κάθε φορά πόρτα, αν επέμενε πάντα στην αρχική του επιλογή, ή ό,τι και να έκανε δεν θα είχε διαφορά στο πόσα τελικά αυτοκίνητα θα κέρδιζε.

Η δεύτερη διατύπωση έχει το πλεονέκτημα ότι μπορείτε εύκολα να την δοκιμάσετε. Το μόνο που χρειάζεστε είναι τρεις πόρτες, ένα αυτοκίνητο και έναν φίλο να κάνει τον παρουσιαστή. Ή τρία τραπουλόχαρτα εκ των οποίων το ένα θα παριστάνει το αυτοκίνητο (πχ ένας άσσος μπαστούνι) και δύο που θα παριστάνουν τα zonk (πχ ένα έξι και ένα εφτά καρό). Ζητήστε από τον φίλο να παίξει μαζί σας το παιχνίδι, διαλέξτε μια στρατηγική, και μετρήστε πόσες φορές κερδίσατε.

Θα φτάσετε έτσι σε ένα εμπειρικό συμπέρασμα. Το ζητούμενο είναι να προβλέψουμε το αποτέλεσμα χωρίς να κάνουμε πείραμα. Αναλυτικά.

στοχαστικός

Φαντεζί λέξη που χρησιμοποιούν οι μαθηματικοί για να εντυπωσιάσουν τους ξένους (όλους τους άλλους που δεν είναι μαθηματικοί). Στο πλαίσιο των μαθηματικών, στοχαστικός είναι ο μη-ντετερμινιστικός, αυτός που περιέχει τυχαιότητα, αυτός για τον οποίο δεν είμαστε σίγουροι, αυτός που δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα.

Identification vs Authentication

Συνήθως, για να πείσεις έναν υπολογιστή ότι είσαι αυτός που είσαι, απαιτούνται δύο πράγματα. Ένα Όνομα Χρήστη (username) που λέει στον υπολογιστή ποιος είσαι (και το username δεν είναι μυστικό, το ξέρουν και οι φίλοι σου), και ένα Συνθηματικό (password) που πείθει τον υπολογιστή ότι όντως είσαι αυτός που υποστηρίζεις ότι είσαι (και το password είναι μυστικό, το ξέρεις μόνο εσύ). Η διαδικασία λέγεται στα αγγλικά authentication. Στα ελληνικά ας το πούμε "Πιστοποίηση της Ταυτότητας".

(Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να πείσεις έναν υπολογιστή ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι, όπως το δακτυλικό σου αποτύπωμα, ή κάποια μαγνητική κάρτα-κλειδί που κρατάς στο πορτοφόλι σου.)

Το θέμα είναι πώς να κάνεις κάτι παρόμοιο σε συναλλαγές που η άλλη άκρη δεν είναι υπολογιστής αλλά άνθρωπος. Πχ, πως πείθεις τον υπάλληλο της τράπεζας με τον οποίο μιλάς στο τηλέφωνο ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι.

Υπάρχει εκεί ένα πρόβλημα, γιατί οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, δεν εμπλέκουν το αντίστοιχο κάποιου password. Εμπλέκουν μόνο το αντίστοιχο του username.

Για να πιστοποιήσεις την ταυτότητα σου από τηλεφώνου, σου ζητείται συνήθως να επαναλάβεις δεδομένα που ΔΕΝ είναι μυστικά. Σου ζητάνε να επαναλάβεις το αντίστοιχο του Ονόματος Χρήστη σου.

Γιατί το ΑΦΜ σου και ο ΑΔΤ σου είναι απλά ονόματα χρήστη. Δεν είναι κάποιου είδους μυστική πληροφορία. Ειδικά οι Αριθμοί Φορολογικού Μητρώου που ανήκουν σε εταιρείες και επαγγελματίες είναι ο τρόπος με τον οποίο εντοπίζεις μια εταιρεία στα μητρώα της εφορίας και μαθαίνεις για την οικονομική της κατάσταση, όπως και θα έπρεπε να κάνεις για να αποφασίσεις αν θα συνεργαστείς μαζί της.

Γι' αυτό και το ΑΦΜ δεν θεωρείται προσωπικό δεδομένο και εμφανίζεται στις οικονομικές καταστάσεις που είναι υποχρεωμένες να δημοσιοποιούν κάποιες νομικές μορφές εταιρειών.

Ίδια είναι και η φύση του αριθμού ταυτότητας. Δεν είναι προσωπικό δεδομένο. Είναι ένας μοναδικός αριθμός που σου αποδίδεται για να μην μπλέκουμε με Ονόματα, Επίθετα, Ονόματα Πατρός και Ημ. Γέννησης.

Το ΑΦΜ είναι το username σου για την ΔΟΥ, και ο ΑΔΤ είναι το username σου για το λοιπό κράτος. Αλλά δεν έχεις password.

Το θέμα δεν είναι να μένουν μυστικοί οι ΑΦΜ και ΑΔΤ. Το θέμα είναι να χρησιμοποιούνται για την δουλειά που φτιάχτηκαν, και να στηθούν άλλοι, πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την Πιστοποίηση της Ταυτότητας από το να σε ρωτάει ο υπάλληλος της τράπεζας που μένεις, πότε γεννήθηκες και πως λέγανε την πρώτη σου γκόμενα.

(οι "αγνιστές" (purists) ας αντικαταστήσουν την φράση "να πείσεις έναν υπολογιστή" με την πολυπλοκότερη αλλά ακριβέστερη "να πείσεις ένα πρόγραμμα υπολογιστή ή ένα υπολογιστικό σύστημα")

felek

Η Μοίρα, στα Τούρκικα. Εικάζεται ότι η προσφιλής έκφραση "Γαμώ το φελέκι μου" προέρχεται από εκεί.

Κηλαϊδόνης - Μηλιώκας

Μετά από είκοσι χρόνια απουσίας, ο Μηλιώκας επιστρέφει σήμερα στη Μονή Λαζαριστών με το προεφηβικό μου είδωλο, τον Λουκιανό Κηλαϊδόνη. Oh, I'm so there, come rain or shine!

G7

Νομίζω είμαι έτοιμος να αλλάξω κατηγορία και να πάρω μια Canon G9 ... Δοκίμασα το προηγούμενο μοντέλο (την G7) και η διαφορά από την μικρή Sony DSC-W55 είναι δραματική...

(Παντελή, συγνώμη για την έκθεση. Οι λοιπές φωτογραφίες του Best of the Best #4 στο picasaweb)

λουγκρομάνα

Η γυναίκα που κάνει παρέα κυρίως με gay άντρες. Η ελληνική εκδοχή του fag hag, επίσης κάτι που δεν είχα ξανακούσει και πρωτάκουσα χθες.

συχνότητες

Οι συμμαθήτριες μου στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, πριν ανακαλύψουν τη χαρά που προσφέρει το πέος και εθιστούν, ασχολούνταν με διάφορα ανούσια, όπως να περνάνε η μία στην άλλη μυστικά μηνύματα γραμμένα σε κώδικα.

Οι κώδικες αυτοί συνήθως ήταν μια μορφή αυτού που οι κρυπτογράφοι ονομάζουν substitution cipher, οι συμμαθήτριες μου απλά αντικαθιστούσαν κάθε γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου με ένα σύμβολο, και έγραφαν τα μηνύματα χρησιμοποιώντας αυτή την παράξενη συλλογή συμβόλων.

Δεν ήταν πολύ δύσκολο να αποκρυπτογραφήσεις τα μηνύματα, η βασική ιδέα ήταν να μετρήσεις πόσες φορές εμφανιζόταν κάθε σύμβολο στο κείμενο. Μετά, άρχιζες τις υποθέσεις. Το πιο συχνό σύμβολο ήταν μάλλον το "α", αντικαθιστούσες το α στο κείμενο, έψαχνες για τυχόν δισύλλαβες λέξεις που είχαν ένα "α" για να εντοπίσεις το "τ", δοκίμαζες με το δεύτερο πιο συχνό γράμμα, και σιγά-σιγά οι λέξεις αποκαλύπτονταν...

Πάνω-κάτω το ίδιο κόλπο κάνει και ο Internet Explorer στην προσπάθεια του να μαντέψει σε ποια γλώσσα είναι γραμμένη μια σελίδα που επισκέπτεστε.

Εξηγούμαι.

Ο IE διαθέτει καταλόγους με τις συχνότητες των γραμμάτων ποικιλίας γλωσσών. Μπορεί και όλων των ζώντων γλωσσών. Με τον όρο "Κατάλογος Συχνοτήτων" εννοώ ότι για κάθε γράμμα της Ελληνικής (ή της Ιταλικής ή της Ρωσικής) διαθέτει έναν αριθμό που μας λέει σε τι αναλογία με τα άλλα γράμματα θα εμφανιστεί αυτό το γράμμα σε ένα κείμενο.

Πχ, ότι τα "α" θα αποτελούν το 12% των γραμμάτων ενός ελληνικού κειμένου, τα "τα" το 9% των γραμμάτων, και πάει λέγοντας.

Οπότε, μετρώντας τις συχνότητες εμφάνισης των γραμμάτων μιας σελίδας στο internet, και αντιπαραβάλλοντας με τους καταλόγους, μπορεί κανείς να μαντέψει σε τι γλώσσα είναι γραμμένο ένα κείμενο. Όχι πάντα, μερικές σελίδες μπορεί να περιέχουν παραπάνω από μία γλώσσες, ή να περιέχουν κείμενα που τα γράμματα τους δεν ακολουθούν την συνηθισμένη κατανομή. Αλλά γενικά, το κόλπο λειτουργεί καλά.

Όλα τα παραπάνω εξηγούν γιατί μερικές σελίδες που εμφανίζονται στα ελληνικά στον Internet Explorer, εμφανίζονται με ό,τι νάναι σύμβολα στον Firefox. O Internet Explorer κάνει την επιπλέον προσπάθεια να μαντέψει την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένη η σελίδα, ενώ ο Firefox περιμένει η ίδια η σελίδα κάπου να λέει σε τι γλώσσα είναι γραμμένη. Και αρκετές σελίδες εκεί έξω, δεν το λένε. Αν και θα έπρεπε.

Και όλα αυτά τα γράφω γιατί τα χρωστούσα από τότε που είχα ενθουσιαστεί με το Wordle.net, και του είχα ζητήσει να απεικονίσει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου σε μέγεθος ανάλογο με τη συχνότητα εμφάνισης τους.

μόντα, η

Από το αγγλικό mod, που στην συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί σύντμηση της λέξης modification, και αναφέρεται στην δια χειρός τροποποίηση μιας συσκευής για να κάνει κάτι παραπάνω (ή κάτι διαφορετικό) από αυτό είχε κατά νου ο κατασκευαστής.

(Να μην συγχέεται με την άλλη σημασία της λέξης mod, αυτή που αποτελεί σύντμηση της λέξης modulo, και παραπέμπει σε μαθηματικές έννοιες, θεός φυλάξοι)

Κλασσικό παράδειγμα μόντας είναι τα τροποποιημένα παπιά (όχι τα πτηνά, αυτά με τις ρόδες), με παράξενες εξατμήσεις σέμπρικ, σέλες, πηρούνια, τροχούς και κινητήρες.

Άλλο παράδειγμα είναι ο Υπολογιστής που ο ιδιοκτήτης έχει ξηλώσει τους αρχικούς μηχανισμούς απαγωγής θερμότητας και έχει εγκαταστήσει στη θέση τους ένα μικρό ψυγείο.

τα πάντα

Νόμιζα ότι είχα πάρει τα πάντα για την πρώτη χρήση του πλυντηρίου (απορρυπαντικό, μαλακτικό, πλαστική λεκάνη, ηλεκτρικό σίδερο, σιδερώστρα, απλώστρα εσωτερικού χώρου), αλλά τελικά μου διέφυγε το σημαντικότερο.

Δεν έχω μανταλάκια.

anal

Ξεκινάω καμπάνια (σταυροφορία) για την κατάργηση της συντομογραφίας "anal" σαν συντόμευση του "Αναλυτική" στo Ελληνικό Business Software. Όσοι έχουν χαμογελάσει έστω και λίγο διαβάζοντας παλαιό κώδικα που περιέχει μεταβλητές, ονόματα πεδίων και λοιπά αντικείμενα με τη λέξη anal σαν συνθετικό τους, μπορούν να ρίξουν την ψήφο τους εδώ, ή να συμμετάσχουν στο σχετικό group του facebook.

πλυντήριο

Οι περισσότερες 30κάτι φίλες που έχω υποστηρίζουν ότι δεν μένεις μόνος σου αν δεν κάνεις μόνος σου την μπουγάδα σου. Αν ακόμη κάνει την μπουγάδα σου η μάνα σου, τότε το διαμέρισμα που νοικιάζεις είναι απλά γαμηστρώνας πολυτελείας.

Δεν δίνω και πολύ σημασία στα λεγόμενα των 30κάτι φίλων μου, γιατί έχουν καεί τόσες πολλές φορές στο γάλα που φυσάνε και το γιαούρτι, αλλά, παρόλα αυτά, αγόρασα ένα πλυντήριο Miele (γιατί άκουσα ότι είναι γερά και δεν σπάνε), και έχω μπει στην διαδικασία να το εκπαιδεύσω να μου πλένει τα ρούχα.

Προς το παρόν, τίποτα. Απλά κάθεται και με κοιτάει.

Αλλά θα το στρώσω, άρχισα να το σχολιάζω στο blog της οικιακής οικονομίας, και σε λίγες μέρες θα έχω μερικά συμπεράσματα.

(α, και ψάχνοντας της ορθή ορθογραφία του "γαμηστρώνα", ανακάλυψα το slang.gr)

It was the 3rd of September...

... the day I'll always remember (οι στίχοι από το Papa was a rolling stone, που με ενθουσιάζει κάθε φορά που το ακούω, και μου ήρθε να μνημονεύσω μιας και είναι πάλι τρεις του Σεπτέμβρη. Αν δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω, μπορείτε να δείτε το video στο youtube)

chrome

Ο νέος browser της Google, ονόματι Chrome, είναι φτιαγμένος για ένα και μόνο σκοπό: Να επιτρέψει σε όλα τα προγράμματα του κόζεμου™ να μεταφερθούν στο web.

Είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε μελλοντικά, να μην χρειάζεται να εγκαταστήσετε τίποτε στον υπολογιστή σας.

Είναι σχεδιασμένος για να λειτουργεί τέλεια σε αυτόν το Gmail, το Google Calendar, τα Google Docs, και όλες οι παρόμοιες "εφαρμογές".

Είναι σχεδιασμένος για την μεγάλη αλλαγή, είναι σχεδιασμένος για το "The Big Switch".

Και έχω να δω τόσο καλοφτιαγμένο πρόγραμμα από τότε που η Google άνοιξε το Gmail.

Και επειδή είναι Σεπτέμβρης, και επειδή μπορεί και να είμαι Ρομαντικός κατά βάθος, θα κατεβάσω τις ασπίδες κυνισμού ™ και θα ρισκάρω να πω ότι ναι, αυτοί στη Google απλά φτιάχνουν καλύτερο software.

Και ναι, το κάνουν από καρδιάς.

copenhagen gay pride 2008

Έχω μια τάση να πέφτω πάνω σε Gay Pride Parades κατά τη διάρκεια των διακοπών μου τα τελευταία χρόνια. Λες το σύμπαν να προσπαθεί να μου πει κάτι;
Στο Gay Pride 2008 της Κοπεγχάγης, ήταν ευγενέστατοι, μου έδωσαν και set προφυλακτικών μαζί με σακουλάκι λιπαντικό.

complete waste of time

Με την ευκαιρία της αρχής της νέας χρονιάς (η 1η Σεπτεμβρίου είναι η πραγματική αρχή της χρονιάς, η 1η Ιανουαρίου είναι δικαιολογία για διακοπές), θα αναφέρω εδώ μια μικρή λίστα με πράγματα που αποτελούν σπατάλη του λίγου χρόνου που μου έμεινε, και θα προσπαθήσω να μην τα κάνω άλλο:

1. Παρακολούθηση τηλεοπτικών σειρών
2. Ανάγνωση εκατοντάδων posts σε δεκάδες blogs
3. Τακτικός έλεγχος του account μου στο facebook, με στόχο την άμεση απόρριψη προσκλήσεων συμμετοχής σε δράσεις αλλαγής των κοινωνικών δομών.
4. Αναμονή για νέα email στο gmail, και άμεση ανάγνωση και αρχειοθέτηση τους.

Λέω, στον χρόνο που θα κερδίσω με το να μην κάνω όλα τα παραπάνω, να γίνω αλκοολικός. Ή τζογαδόρος. Ή να μάθω ρωσικά. Ή απλά να βαριέμαι. Κάτι θα σκεφτώ, τόσο χρόνο θα έχω.

η φαουστική αρρώστια της μάθησης

Κάθε χρόνο, στο τέλος του καλοκαιριού, με πιάνει η φαουστική αρρώστια της μάθησης (όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης), και βρίσκομαι με δεκάδες βιβλία (τα περισσότερα αγορασμένα από το amazon.co.uk), που μερικά ολοκληρώνω, μερικά τα αφήνω μισά, και μερικά δεν τα ανοίγω καν.

Η συλλογή αυτού του καλοκαιριού:

Zen and the art of motorcycle maintenance του Robert Pirsig
Tricks of the mind του Derren Brown
Body Language for Dummies της Elizabeth Kuhnke
Introducing NLP των Joseph O'Connor & John Seymour
Το Εργοστάσιο των Μολυβιών της Σώτης Τριανταφύλλου
How to cheat at Everything του Simon Lovell

Motorcycle Roadcraft: The police rider's handbook to better motorcycling του Phillip Coyne
Not the Blue Book του Dave Jones
Sport Riding Techniques του Nick Ienatsch

Τα τρία τελευταία περιγράφουν τεχνικές οδήγησης μοτοσικλέτας, και με βοήθησαν να μην φεύγω από το δρόμο στις στροφές (κάτι που μου συνέβαινε υπερβολικά συχνά), το Tricks of the mind το συνιστώ απλά και μόνο για τις 30 σελίδες που αφιερώνει σε μνημοτεχνικές, και τα Body Language for Dummies και το Introducing NLP μάλλον θα τα χρησιμοποιήσω για στήριγμα σε κανένα τραπεζάκι που δεν πατάει καλά.

random facts about Denmark

Μετά την εξαήμερη επίσκεψη μου στην Κοπεγχάγη, στα μέσα του Αυγούστου, έχω να προσφέρω τα εξής χαζά, υπερβολικά και μη-επιβεβαιωμένα για την χώρα:

1. Οι γυναίκες αφήνουν το χειμώνα τα μωρά τους εκτός των καφέ και καταστημάτων, για να συνηθίσουν στο κρύο.
2. Η Κοπεγχάγη πρέπει να είναι ο καλύτερος πελάτης της Nike, όλοι έχουν από τουλάχιστον τρία ζευγάρια παπούτσια τρεξίματος.
3. Η φορολογία κυμαίνεται από 42% και φτάνει στο 60% του εισοδήματος (κλιμακωτά).
4. Η στράτευση είναι υποχρεωτική, αλλά γίνεται με κλήρωση. Αν τραβήξεις τον τυχερό λαχνό, σε παίρνουν.
5. Το να προσπαθήσεις να κλέψεις το κράτος, θεωρείται μέγιστη ντροπή, αν το κάνεις το κρατάς κρυφό και από τους κοντινότερους σου φίλους.
6. Τα μόνα μέρη που μπορείς να καπνίσεις είναι το σπίτι σου και έξω στο δρόμο. Έχει το πλεονέκτημα ότι μπορείς να βγεις, να χορεύεις όλο το βράδυ, και να γυρίσεις σπίτι χωρίς να μυρίζεις σαν τασάκι.
7. Οι ξανθιές Δανέζες βάφουν τα φρύδια και τα βλέφαρα τους για να τονίσουν τα χαρακτηριστικά τους.
8. Τα Δανέζικα έχουν πληθώρα συμφώνων που παρόλο που γράφονται, δεν προφέρονται ποτέ.
9. Στην Κοπεγχάγη υπάρχει ο τάφος του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, του ανθρώπου που έγραψε το "Τα Καινούρια Ρούχα του Αυτοκράτορα".

Flying Heavy Metal

O Bruce Dickinson, διάσημος σαν τραγουδιστής των Iron Maiden, αποφάσισε να γίνει πιλότος πολιτικών αεροσκαφών, και να γυρίσει μια τηλεοπτική σειρά για την ιστορία της πολιτικής αεροπλοΐας για το Discovery Channel. Είναι πέντε εικοσάλεπτα επεισόδια, πολύ εύπεπτα, εμπλουτισμένα με heavy metal jokes:

(Επεισόδιο 3 – Size Matters, μιλώντας για τον πίνακα ελέγχου του Concorde)
"If I was to make a Rock N' Roll comparison, everything on this plane goes to eleven"

(Επεισόδιο 5 – Watch this Space, πριν τον βάλουν στην φυγόκεντρο για να τον δοκιμάσουν αν αντέχει επιταχύνσεις τεσσάρων G)
"Aged 46, I've survived Iron Maiden World Tours, and drinking sessions with Ozzy Osborne, but am I now about to meet my nemesis?"

παιχνιδομηχανή

Το αριστερό χειριστήριο:


Το δεξί χειριστήριο:


Και η πλήρης παιχνιδομηχανή:


Λίγο παλιά, προηγούμενης γενιάς, αλλά πόσο, ώ πόσο, διασκεδαστική...

ο τρόπος που μαθαίνω

Μετά από χρόνια μελέτης (κοντά τριάντα), ξαφνικά, ένα ήσυχο απόγευμα Τετάρτης, αντιλήφθηκα ότι ο τρόπος που μαθαίνω δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που πήγαινα στο δημοτικό και προετοιμαζόμουν για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας:

Ή πρέπει να επαναλάβω αυτό που διάβασα στον εαυτό μου, βηματίζοντας πάνω-κάτω στο δωμάτιο (ή μιλώντας μόνος μου περπατώντας στο δρόμο) ή να το επαναλάβω σε κάποιον άλλον, συνήθως προσπαθώντας να του το εξηγήσω.

Το βέβαιο είναι ότι η απλή ανάγνωση δεν μου αρκεί, ούτε και αρκούσε ποτέ.

συνταγή για εξυπνάδες #234

Παίρνουμε ένα ελληνικό κείμενο που έχουμε πρόχειρο σε ηλεκτρονική μορφή (σαν αρχείο word στο δίσκο μας για παράδειγμα), στην περίπτωση μου μερικά κεφάλαια από μια μετάφραση του βιβλίου της Ursula Le Guin "Γεωθάλασσα", και χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο της επιλογής μας, του κάνουμε μερικά μαγικά (με for και if) και καταλήγουμε σε ένα κείμενο που κάθε γράμμα κάθε λέξης ακολουθείται από ένα κενό (μοιάζει κάπως έτσι: "π ο λ ε μ ι σ τ ε σ σ τ η ν ο μ ι χ λ η τ ο ν η σ ι γ κ ο ν τ ε ν α μ ο ν α χ ι κ ο β ο υ ν ο π ο υ η κ ο ρ υ φ η τ ο υ υ ψ ω ν ε τ α ι ε ν α μ ι λ ι")

Το αποτέλεσμα το στέλνουμε στο φοβερό και τρομερό Wordle.net και έχουμε μια απεικόνιση των συχνοτήτων των γραμμάτων της ελληνικής.



Που βέβαια είναι λίγο προβληματική, γιατί τα χρώματα μπερδεύουν το μάτι…
Σε ασπρόμαυρο είναι καλύτερα...



Αλλά και πάλι δεν είμαστε σίγουροι αν δεύτερο πιο συχνό γράμμα είναι το "ο" ή το "ι"...

τοπικός ήρωας

Τελικά, ο τελευταίος των Αδερφών Μπαμπούλα τα κατάφερε, και βρίσκεται στο εξώφυλο του νέου Χρυσού Οδηγού των Νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής. Για μένα πάντως, η mainstream διαφήμιση υπηρεσιών που αφορούν τον θάνατο είναι πρόοδος.

These Wounds are all Self-Imposed

Ένας φίλος μου υπέδειξε ένα φτηνό, υγρό, γεμάτο μούχλα και μυρωδιά ιδρώτα τοπικό γυμναστήριο, σαν και αυτά που βλέπει κανείς σε ταινίες όπως το Rocky και το Million Dollar Baby, που για 40 με 50 ευρώ το μήνα (ανάλογα με το αν σε συμπαθήσει ο ιδιοκτήτης) σου επιτρέπει να τρέχεις πάνω στους διαδρόμους χωρίς να πηγαίνεις πουθενά, να σηκώνεις βάρη χωρίς λόγο, αλλά, πιο σημαντικό απ' όλα, να χτυπάς αλύπητα ένα σάκο του μποξ, χωρίς φόβο ότι θα σε χτυπήσει και αυτός.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν εξαιρετική ψυχοθεραπεία, αλλά ειδικά ο σάκος του μποξ συναγωνίζεται και τους πιο ακριβοπληρωμένους ψυχιάτρους.

Μετά από μερικούς μήνες μονόδρομου ξύλου, μπορώ να προσφέρω τα εξής συμπεράσματα:

1. Ποτέ, μα ποτέ μη χτυπήσετε σάκο του μποξ με γυμνά χέρια. Είναι εξαιρετικά επώδυνο, και θα πληγωθείτε.
2. Όλα τα είδη γαντιών και επιδέσμων που χρησιμοποιούνται στο μποξ και στις προπονήσεις αυτού, έχουν σαν βασικό σκοπό να προστατέψουν τα δικά σας χέρια από το να πάθουν ζημιά από τα χτυπήματα που θα ρίχνετε στα σκληρά κόκαλα του αντιπάλου. Ακόμη και με τα χέρια δεμένα, και μέσα σε ειδικά γάντια επενδυμένα με μαλακά gel, αν χτυπήσετε αρκετά δυνατά, θα ματώσετε.
3. Μπορείς να χτυπήσεις τρομαχτικά δυνατά με προστατευμένα χέρια. Το να χτυπήσεις κάποιον δυνατά με γυμνά χέρια είναι πολύ δύσκολο, γιατί πρέπει να ξεπεράσεις τον φόβο της πολύ πραγματικής πιθανότητας να κάνεις ζημιά στο χέρι σου.
4. Όσες σφαλιάρες και να ρίξετε στον σάκο, ποτέ, μα ποτέ μην σας μπει η ιδέα ότι όλα αυτά θα σας φανούν χρήσιμα στο δρόμο, όταν σας την πέσουν στα άγρια μεσάνυχτα απελπισμένοι μικροεγκληματίες για να σας αρπάξουν τα λεφτά. Απλά τρέξτε.
5. Και ποτέ, μα ποτέ μην πάρετε σοβαρά τις ιστορίες ή τις συμβουλές κάποιου που δεν έχει χτυπήσει άλλον άνθρωπο με γυμνά χέρια εκτός ελεγχόμενου περιβάλλοντος (εκτός του ring, του dojo και κάθε άλλης αρένας που οι συμμετέχοντες ακολουθούν κανόνες).

wordle

Έχω ενθουσιαστεί με το Wordle.net, ένα online εργαλείο που του ρίχνεις ένα κείμενο (του κάνεις copy-paste ένα κείμενο που βρήκες ή έγγραψες) και ζωγραφίζει τις λέξεις σε μέγεθος αναλογικό με την συχνότητα τους στο κείμενο (κάτι σαν τα tag clouds που υπάρχουν σε αρκετά blogs), αλλά έχεις δυνατότητα να διαλέξεις την διάταξη, την παλέτα, τη γραμματοσειρά και πληθώρα άλλων παραμέτρων.

(Για δοκιμή, κάντε copy-paste τα κείμενα κάποιου blog ή την πτυχιακή σας, ή τυχόν μικρές ιστορίες που έχετε στον υπολογιστή σας, και παίξτε επιλέγοντας διαφορετικές παραμέτρους. Από το TED blog.)

περιμένοντας τους γυμνούς

Φιάσκο η γυμνή ποδηλατοδρομία της Παρασκευής στη Θεσσαλονίκη. Ούτε μια υποψία ρόγας, ούτε μισό αρχίδι δεν φάνηκε... Γυμνή ποδηλατοδρομία my ass...

(φωτογραφίες στο post του Άργου, καθώς και στο post του Thess.gr. Ο τίτλος του παρόντος post ίδιος με τον τίτλο του post του Άργου κατόπιν συμφωνίας και αδράς αμοιβής.)

backup

Μια και αρχίζει η σεζόν των πυρκαγιών και των διακοπών ρεύματος, προτείνω να κάνετε μέσα στις επόμενες μέρες κανένα backup τα δεδομένα στους σκληρούς σας, μήπως και δεν επιβιώσουν τις υπερτάσεις, υποτάσεις και γενικές διαταραχές παροχής ρεύματος…

socks in a supermarket shopping cart

Παραθέτω εδώ σειρά φωτογραφιών με τα άπλυτα των γειτόνων στη φόρα. Οι γείτονες, που είναι τρία αδέρφια, όλα τους αρσενικά, που ζουν μοναχά τους, έχουν εξωτερική βοήθεια για το πλύσιμο των ρούχων. Οι καθαρές κάλτσες τοποθετούνται σε μικρού μεγέθους καροτσάκι του supermarket, ανάκατα, προς απόλαυση δικιά μου και των λοιπών επισκεπτών.

Κάνω σοβαρές σκέψεις να πετάω και τα δικά μου άπλυτα στην στοίβα των γειτόνων. Τσάμπα πλύσιμο και σιδέρωμα…




1. Για την ακρίβεια, είναι τα πλυμένα των γειτόνων.
2. Με την ευγενική άδεια των γειτόνων
3. Κάποια στιγμή έπρεπε να μιλήσω και για άπλυτα για να είμαι συνεπής με τον τίτλο του blog (washing my laundry in public)

savoir vivre

Μου δωρίσαν αυτή την απολύτως ηλίθια συλλογή εντελώς αυθαίρετων κανόνων που ονομάζεται savoir vivre (κάποιου Χρήστου Ζαμπούνη), και είχα ευθύς αμέσως αλλεργική αντίδραση. Στην προσπάθεια μου να αυτοθεραπευτώ, έψαξα να βρω πως θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ το εντελώς άχρηστο, και υπέρμετρα εκνευριστικό βιβλίο (για να αποφύγω να το πετάξω ή να το κάψω).

Η εκδίκηση μου ήταν σκληρή: Το μετέτρεψα σε κρυψώνα για τον victorinox ελβετικό σουγιά που μου είχε χαρίσει ο ίδιος ο MacGyver όταν ήμουν μικρός…

frappe tavli

Πήγα στο 8 OpenCoffee της Θεσσαλονίκης εχθές, ψάχνοντας για έμπνευση (δεν την βρήκα, κόντεψα όμως), και ανακάλυψα ότι η φωτογραφία του Φραπέ και του Ταβλιού που τράβηξα στο πρώτο Roland Μπαξές το 2007 είναι πιο δημοφιλής απ' όσο ήξερα. Αφού την είδα να την χρησιμοποιούν σε μια παρουσίαση, ο Άγγελος μου είπε ότι είναι η πρώτη που βγάζει το google images αν γράψεις κάτι σχετικό με τον φραπέ… Τελικά για να βγει πρώτη πρέπει να γράψεις "frappe tavli"…

είχα πιει

Στην περίπτωση που κοιμηθείτε με την γυναίκα του καλύτερου σας φίλου όντας μεθυσμένος, και στην περίπτωση που σας πιάσει από το γιακά του πουκαμίσου φανερά ενοχλημένος και σας ζητήσει εξηγήσεις στο όνομα της φιλίας σας, η ειλικρινής, αντρίκια απάντηση που αρμόζει να δώσετε δεν είναι "Είχα πιει, δεν ήξερα τι έκανα". Είναι "Είχα πιει, δεν με ένοιαζε τίποτα".

κροκί

Από τότε που σαν εταιρεία αρχίσαμε να φτιάχνουμε web εφαρμογές για τους πελάτες μας, αρχίσαμε να δεχόμαστε και απαιτήσεις για λεπτομέρειες που αφορούν την εμφάνιση τους.
Με καλύτερη απαίτηση μία όπου ο πελάτης μας ζήτησε να εμφανίζουμε το υπόλοιπο της ποσότητας ενός είδους προς αγορά σε χρώμα κροκί, και το tab που αφορά τις προσφορές να αναβοσβήνει αν υπάρχουν νέες προσφορές. Για να τον εκδικηθούμε, του στείλαμε ερώτηση ζητώντας να μας απαντήσει γραπτώς για το ακριβές μήκος κύματος του κροκί σε νανόμετρα, και τη συχνότητα του αναβοσβήματος σε Hertz. Δεν διασκέδασε καθόλου με το χιούμορ μας…

(Οι απαιτήσεις είναι αληθινές, αλλά ουδέποτε απαντήσαμε με τέτοιες εξυπνάδες. Η πικρή αλήθεια είναι ότι όσο αστείο και να φαίνεται σε εμάς, άλλο τόσο φυσιολογικό φαίνεται σε αυτόν. Και τα επιχειρήματα περί αισθητικής και προσβασιμότητας δεν έχουν και πολύ σημασία για ένα τόσο εξειδικευμένο site που απευθύνεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους)

(και τώρα που το σκέφτομαι πιο καθαρά, το κροκί είναι το χρώμα του κρόκου του αβγού, ή το χρώμα του κρόκου του φυτού, γνωστού και ως σαφράνι;)

επιστήμες ολιστικής θεραπευτικής

Καλησπέρα σας, ήρθα για μια υδροθεραπεία του παχέος μου εντέρου, είναι επώδυνο; Μήπως η θεραπεία είναι εθιστική; Πόσες φορές θα πρέπει να επαναλάβω για να δω αποτελέσματα; Μήπως επηρεαστεί η σεξουαλική μου ζωή;

σάκος του επιπεφυκότα

Γιατρέ, ποια περιοχή του ματιού είναι ο σάκος του επιπεφυκότα; Και πως διάολο του βάζεις μισό εκατοστό από τα 3,5 γραμμάρια που περιέχει το σωληνάριο της οφθαλμικής κρέμας;

(αναφορά το φύλλο οδηγιών οφθαλμικής αλοιφής duratears, κάτι σαν βαζελίνη για τα μάτια. Το κείμενο ήταν κατά λέξη: "τοποθετήστε μικρή ποσότητα (περίπου 0,5cm) στο σάκκο του επιπεφυκότα ή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας")

μπαλάφας

Δωρίζεται αυθεντική μακρυμάνικη μπλούζα ΠΑΟΚ, αγορασμένη από την μπουτίκ της ομάδας στην Τούμπα, με το νούμερο 6 και το όνομα του Μπαλάφα στο πίσω μέρος. Αγοράστηκε για 65€, για να φορεθεί για ένα απόγευμα σε αποκριάτικο πάρτυ (όπου και παρίστανα τον κάγκουρα). Απ΄ ό,τι ακούω, δεν είναι και τα περισσότερα λεφτά που μπορείς να δώσεις για διασκέδαση λίγων ωρών...

(για όποιους ενδιαφέρονται, υπάρχει και το σχετικό facebook group...)

δέκα σοβαρά άτομα

Δέκα μικροί Ινδιάνοι, Δέκα μικροί Μήτσοι, Δέκα σοβαρά Άτομα; Υποθέτω, εγώ δεν τους κάνω...

Brütal Legend

Αν και δεν έπαιξα ποτέ το (κατά πολλούς) καλύτερο του δημιούργημα, το Grim Fandango, έπαιξα μετά μανίας το Psychonauts και το Full Throttle στο παρελθόν. Τώρα μαθαίνω, ότι ο Tim Schafer ετοιμάζει το απόλυτο, μεγαλύτερο, καλύτερο, σκληρότερο, αιμοσταγές heavy metal παιχνίδι όλων των εποχών, με όνομα Brütal Legend.

Με τη φωνή του πρωταγωνιστή από τον Jack Black, και φωνές δευτεραγωνιστών από Lemmy, Rob Halford, και Ronnie James Dio, είναι μία τρελή μίξη Σκανδιναβικής μυθολογίας, 80's metal, τσεκουριών και δαιμόνων, και σχεδιάζουν να το κυκλοφορήσουν μέσα στο 2008.

Προτείνω να ξεκινήσετε από το επίσημο site, αλλά προσοχή, με το που θα φορτώσει, ξεκινάει το Electric Eye των Judas Priest, οπότε φροντίστε να μην έχετε δυνατά την μουσική…

Το teaser trailer υπάρχει και στο site, και στο YouTube, αλλά για την καλύτερη δυνατή ποιότητα προτείνω να το κατεβάσετε (περί τα 20MB) από το fileshack.

Πάω να αγοράσω ένα xbox 360 για να είμαι έτοιμος…

(1. όλη η πληροφορία είναι πρακτικά από το σχετικό άρθρο της wikipedia, και οι φωτογραφίες μαζεμένες από εδώ διάφορα gaming sites του internet…)
(2. και φυσικά όλοι οι ρυθμιστές έντασης στο site πάνε μέχρι το 11…)

γολγοθάς

Γολγοθάς, 33μχ. Τρεις σταυροί ρίχνουν τις μακριές σκιές τους
στην πλαγιά, ενώ ο ήλιος δύει στο βάθος και δίνει ένα βαθύ πορτοκαλί
χρώμα στον ορίζοντα. Στο μεσαίο από τους σταυρούς, ο Χριστός, με
κουρασμένο βλέμμα, λέει στον ληστή που βρίσκεται στα αριστερά του:

- Ε, εσύ.
- Τι διάολο θες;
- Αν καταφέρεις και γείρεις λίγο προς τη μεριά μου θα κληρονομήσεις τη
βασιλεία των ουρανών.
Ο ληστής το σκέφτεται, του φαίνεται συμφέρουσα η συμφωνία, λίγο ζόρι
για τη βασιλεία των ουρανών. Κουνιέται λίγο, κάνει λίγο αμπαλαέα,
γκκκκνννν, ζορίζεται λίγο προς τα δεξιά, τελικά καταφέρνει να δώσει
στο σταυρό μια μικρή κλίση δεκαπέντε μοιρών.
Ο Μεσσίας γυρνάει το κεφάλι από την άλλη πλευρά. Με βλέμμα βαρύ από
την ταλαιπωρία, λέει στον άλλο ληστή:
- Μάστορα.
- Πες το μεγάλε.
- Αν καταφέρεις και πλησιάσεις λίγο προς εμένα το σταυρό σου, έχεις
μια εγγυημένη θέση στη βασιλεία των ουρανών.
Ο ληστής το σκέφτεται. Δεν έχει τίποτα να χάσει, τέτοια ώρα τέτοια
λόγια, θα είναι νεκρός σε λίγο έτσι κι αλλιώς, ας του κάνει τη χάρη.
Κουνάει το σταυρό πέρα δώθε, τραβιέται προς τα αριστερά, δίνει και
αυτός στον σταυρό του μια μικρή κλίση περίπου δεκάξι μοιρών.
Ο Χριστός, γυρνάει τώρα στον Πέτρο, που παρακολουθούσε την όλη φάση,
και με την εξουθένωση φανερά διαγραμμένη στα χαρακτηριστικά του, του
λέει:

- Για δες, ρε Πετρή. Τώρα μας παίρνει;

(από το Βιβλίο της Tρομερής Πλάκας (και των πολλών ορθογραφικών λαθών))

-2.75

Η (φαινομενικά) άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Επίσημα, η μυωπία σας μετριέται σε αρνητικούς βαθμούς. Η σωστή απάντηση στο ερώτημα "Πόση μυωπία έχεις;" είναι "-2.75" (μείον δύο και εβδομήντα πέντε). Θα σας φανεί χρήσιμο αν ποτέ αποφασίσετε να παραγγείλετε φακούς επαφής online (πχ, από το contactlenses.co.uk).

Ο αριθμός περιγράφει την καμπυλότητα των φακών που διορθώνουν την μυωπία σας. Το μείον σημαίνει ότι ο φακός είναι κοίλος (όχι κυρτός).

who has the biggest brain?

Προσπαθούσα να παίξω "Who Has the Biggest Brain?" στο facebook, και παρατήρησα τα εξής:

1. Έχω κενά στην προπαίδεια. Κάποια γινόμενα του 4 και του 7 έχουν σβηστεί από τη μνήμη μου. Μάλλον δεν τα είχα απομνημονεύσει ποτέ, και κανείς δεν το πήρε χαμπάρι στο δημοτικό.

2. Δεν μπορώ να κάνω διαίρεση. Καθόλου. Χρόνια χρήσης μηχανών για υπολογισμούς (excel, calc) είχαν σαν αποτέλεσμα να ατροφήσει το συγκεκριμένο κομμάτι του εγκεφάλου μου.

3. Χρόνια multitasking έχουν ελαττώσει την ικανότητα μου να παραμένω συγκεντρωμένος σε ένα πράγμα πάνω από 5 sec. Το πληρώνω αυτό σε όλες τις ασκήσεις μνήμης.

Θα αρχίσω εκ νέου εκπαίδευση στα βασικά...

10+1 τρόποι να κάνετε το βιογραφικό σας απωθητικό σε μια εταιρεία πληροφορικής

Το μεγαλύτερο σε μέγεθος κείμενο στο βιογραφικό σας πρέπει να είναι το ονοματεπώνυμο σας. Όχι η λέξη "βιογραφικό". Με βοηθάει να δω το όνομα σας όταν σας έχω μπροστά μου και σας μιλάω (γιατί η μνήμη μου δεν είναι αυτή που ήταν κάποτε), και με βοηθάει στην αρχειοθέτηση του.

Το συνημμένο αρχείο που έχετε βάλει στο email, καλό είναι να έχει το ονοματεπώνυμο σας και τη λέξη "βιογραφικό" ή "cv" σαν όνομα αρχείου. Κάτι σαν "Ζαφείρης Κεραμίδας CV.doc". Επιπλέον πόντους αν μου το στείλετε σε .pdf. Εταιρεία πληροφορικής είμαστε, δείξτε ότι κάτι καταλάβατε από το τι συμβαίνει γύρω σας όλα αυτά τα χρόνια.

Αν το email σας με φτάσει και το subject αντί να φαίνεται στα Ελληνικά, φαίνεται μπουρμπούτσαλα, θα συγχυστώ. Βρείτε έναν mailer που να μην τα κάνει μαντάρα.

Για την αγάπη της Παναγίας, μη μου στείλετε βιογραφικό γραμμένο εξ' ολοκλήρου στα κεφαλαία, και αν είναι δυνατόν, μην χρησιμοποιείτε την υπογράμμιση σαν μέθοδο διακόσμησης. Η υπογράμμιση είναι απομεινάρι μιας εποχής που το μόνο εργαλείο για να κάνετε το κείμενο σας εμφανίσιμο ήταν ο χάρακας. Στον Ελληνικό Στρατό τον χρησιμοποιούν ακόμη στις χειρόγραφες αναφορές, αλλά όχι σε κείμενα γραμμένα στο Word.

Μην βάζετε φωτογραφίες στο βιογραφικό σας, και ειδικά φωτογραφίες που μοιάζετε με τον Αχμέτ, τον νεκρό τρομοκράτη. Δεν είμαστε πρακτορείο μοντέλων, για φροντιστή ψάχνουμε.

Για τ' όνομα του Τουτατή, μην γράφετε "Lower". Ο τίτλος του πτυχίου είναι "First Certificate in English (University of Cambridge)".

Μην υπογράψετε το email σας σαν "Κελλίτσα", δεν το βρίσκω χαριτωμένο. Καθόλου χαριτωμένο δεν το βρίσκω αν βάλετε δίπλα και φατσούλα με χεράκι που με χαιρετάει.

Φτιάξτε ένα βιογραφικό σε Word (ή όποιο άλλο επεξεργαστή κειμένου σας αρέσει) και στείλτε το μου σαν επισύναψη στο email. Μην φτιάξετε html βιογραφικό που θα φανεί όπως να 'ναι στο πρόγραμμα email που χρησιμοποιώ. Η όψη του βιογραφικού σας, ακόμη και η επιλογή του template που κάνατε, κάτι μου λέει για την αισθητική σας.

Μην προσπαθείτε να μας παραμυθιάσετε με ατάκες του τύπου "Γνωρίζοντας τις δραστηριότητες και την επιτυχή πορεία του οργανισμού σας". Δεν πιάνουν, ειδικά αν η εταιρεία στην οποία απευθύνεστε είναι μικρή και άγνωστη στο ευρύτερο κοινό. Καλύτερα να είστε ειλικρινής.

Στο email που θα στείλετε βάλτε τρεις γραμμές κειμένου που να λένε ποιος είστε και γιατί θέλετε την θέση. Μετά επισυνάψτε το βιογραφικό, στο οποίο θα εκτιμήσω να υπάρχει και μια μικρή ειλικρινής δήλωση του τι μπορείτε να κάνετε και πια είναι τα δυνατά σας σημεία. Μην στέλνετε ένα άδειο email με απλά ένα συνημμένο αρχείο.

Και τέλος, σας εκλιπαρώ, μην στέλνετε βιογραφικό αν δεν καταλαβαίνετε τι ταλέντα απαιτεί το πόστο. Η αποστολή βιογραφικού δεν είναι δήλωση σχολών στις πανελλαδικές. Δεν στέλνουμε email σε όλους, και ό,τι κάτσει, από J2EE μέχρι πλακοραφού-κοπτοραπτού. Αντιλαμβάνομαι, δεν είναι πάντα ξεκάθαρο τι εννοεί ο ποιητής στην αγγελία, αλλά αν γράφεις κάπου στο βιογραφικό σου "Τα μειονεκτήματα μου είναι το πάθος μου για την τελειότητα και το ορμητικό μου ταμπεραμέντο", δεν κατάλαβες την εκφώνηση...

φροντιστής

Ψάχνουμε να προσλάβουμε έναν Φροντιστή στη δουλειά. Δεν το λέμε έτσι, στον πολύ κόσμο λέμε ότι ψάχνουμε να προσλάβουμε έναν DB Administrator/ Build Manager, που ακούγεται πολύ πιο εντυπωσιακό, αλλά στην ουσία ψάχνουμε κάποιον να φροντίζει τις εγκαταστάσεις του software μας στους πελάτες (αλλά και σε μας) και να μας βοηθάει να ετοιμάζουμε τις νέες εκδόσεις των προγραμμάτων μας πριν τις μοιράσουμε. Είναι μια μονότονη, επαναλαμβανόμενη, βαρετή δουλειά, που κανείς προγραμματιστής στα συγκαλά του δεν θέλει να την κάνει, από την άλλη όμως δεν έχει και κανένα από τα βάρη, άγχη και επιπλοκές που έχει ο προγραμματισμός.

Θέλουμε κάποιον που να έχει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να έχει εγκαταστήσει μια βάση δεδομένων όπως η MySQL, και που να αντιλαμβάνεται την έννοια του batch file. Προσπαθούμε να βρούμε κάποιον μερακλή, για να σκεφτεί δεκάδες κόλπα για αυτοματοποιήσει τις καθημερινές του εργασίες και να γλυτώσει και εμάς και την πάρτη του από την τρέλα.

Θα σχολιάσω τώρα τα βιογραφικά που παρέλαβα μέσω email σε απάντηση στις online αγγελίες της εταιρείας για τη θέση

patapon

Patapon, παιχνίδι από την ομάδα που έφτιαξε το LocoRoco, που μου δώρισαν στο PSP, και με ανάγκασε να αναβαθμίσω το firmware στην έκδοση 3.73 για να το παίξω (με αποτέλεσμα να χάσω την ικανότητα να τρέχω το scummvm και να παίζω παλιά adventures της LucasArts...)

Childhood's End

ο Arthur C. Clarke πέθανε σήμερα, και εμείς ακόμη διανύουμε μια παιδική ηλικία δίχως τέλος. Κάποια από τα τελευταία του λόγια υπάρχουν στο YouTube, αλλά πρέπει να πάτε εκεί για να τα ακούσετε, γιατί δεν επιτρέπεται η ενσωμάτωση του video σε σελίδες...

δοκιμάστε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=eLXQ7rNgWwg

A night out in the town (ένα Rock 'N Roll παραμύθι), μέρος τρίτο

... Αλλά η βραδιά μου κρατάει ακόμη, και αφού αφήνω πέντε φίλους στο Dizzy να πιουν μπύρες κάτω από τον εκκωφαντικό ήχο του ηχοσυστήματος του μαγαζιού, πηγαίνω προς το Cult, λίγο πιο κάτω, γιατί ξέρω ότι εκεί θα βρω άλλη μια πριμαντόνα της πρώην rock σκηνής της πόλης, που τα χρόνια τα παλιά απολάμβανα τη μουσική του, και που τώρα έχει μετακομίσει στα εξωτικά Ιωάννινα και έχει γίνει καφετζής.

Και χαιρόμαστε που βλέπουμε ο ένας τον άλλον, και προσπαθούμε να κάνουμε κουβέντα, αλλά η μπάντα του μαγαζιού παίζει πολύ δυνατά (όπως αρμόζει σε μια rock μπάντα), και τα μόνα λόγια που μπορούμε να ανταλλάξουμε είναι μικροκουβεντούλα του τύπου "Τι λέει;", "Καλά", και άλλα παρόμοια δίχως νόημα.

Γιατί όπως κάθε σωστός rock star, η παρουσία του στο Cult είναι για να δει πόσοι τον θυμούνται ακόμη, και ίσως και να πείσει και μερικούς παλιούς φίλους και γνωστούς να παρευρεθούν στο αφιέρωμα στους Whitesnake που ετοιμάζει για το Σάββατο.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, αντιλαμβάνομαι ότι έχει έρθει μαζί με γυναικεία παρέα, στην οποία είμαι σίγουρος ότι έχει δώσει ρητές οδηγίες να μην φαίνεται ότι είναι μαζί του, γιατί την έχει κρύψει στο πλάι της κολώνας μπροστά στην οποία στέκεται, και το μόνο που προδίδει τη μεταξύ τους σχέση είναι κάτι ψιθυριστά που ανταλλάσσουν σποραδικά.

Και αρχίζουν να παρελαύνουν από μπροστά μου κάθε είδους ένστολοι, άνδρες, γυναίκες, όλοι τους κατάλληλα ντυμένοι για να δείξουν ότι ανήκουν, και έχω δει πάλι μαύρα νύχια και κραγιόν, δερμάτινα παντελόνια που σου σφίγκουν τ' αρχίδια και δεν μπορείς να περπατήσεις, περικάρπια, μαλλί κομμωτηρίου ξυμένο σε άνδρες, και νομίζω ότι έχω έρθει στο θέατρο και ότι όλοι παίζουν ένα ρόλο.

Αλλά δεν τον παίζουν πολύ καλά γιατί δεν με πείθουν και πάρα πολύ, οπότε κουράζομαι εντός δεκαλέπτου, χαιρετάω και παίρνω τον δρόμο της επιστροφής....

A night out in the town (ένα Rock 'N Roll παραμύθι), μέρος δεύτερο

... Όπου και νομίζω ότι έχω ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, γιατί σε αντίθεση με εμένα, όλοι οι άλλοι φοράνε την παραδοσιακή ενδυμασία του καλού μεταλλά, και έχω δει τα πάντα, από μακριές φαβορίτες, μακριά μαλλιά, στενά τζην, δερμάτινα, και ορκίζομαι ότι υπήρχε και ένας τύπος με μαλλί-λασπωτήρα, σαν και αυτά που είχαν οι συμμαθητές μου στην Τούμπα όταν ήμουν στο γυμνάσιο (εγώ σαν σωστός φλώρος είχα χωρίστρα αριστερά, γιατί η μάνα μου ήταν δεξιόχειρας).

Και βρίσκω μέχρι και φίλους από το γυμνάσιο, που έχω να τους δω χρόνια, και είναι έχουν τώρα δικές τους οικογένειες, και οδηγάνε ακόμη μοτοσικλέτες και έχουν μακριά μαλλιά και δερμάτινα μπουφάν, και είναι εκτός μόδας μέχρι το τέλος.

Και ξεκινάνε να παίζουν μουσική τα Πράσσεινάλογα. Και είναι τραγικά.

Γιατί ο ήχος είναι χάλια. Ακούς έναν πολύ δυνατό θόρυβο, και το μόνο που ξεχωρίζει είναι ο ρυθμός των drums. Και ο τραγουδιστής είναι σε πολύ κακή μέρα, και τον βλέπεις να προσπαθεί να βγάλει φωνή, και να κοκκινίζει το πρόσωπο του από την προσπάθεια. Και με πιάνει μια μικρή θλίψη γιατί μετά από τόσα χρόνια και τόση προσπάθεια, περίμενα κάτι καλύτερο από όλους. Και από την μπάντα, και από τον ηχολήπτη, ακόμη και από τους καραγκιόζηδες με τα δερμάτινα βρακιά και γυαλισμένες μοτοσικλέτες που προσπαθούν να κρατήσουν το αμερικάνικο όνειρο του easy rider ζωντανό μέσα στο κεφάλι τους.

Και μετά από εννιά τραγούδια, ανεβαίνει και ο Κος DiAnno επί σκηνής, και ενώ ο ήχος βελτιώνεται κάπως, η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας παραμένει χαμηλή, γιατί ο κύριος DiAnno δεν τραγουδάει ακριβώς, γκαρίζει. Φωνάζει, βρίζει, σταματάει ένα τραγούδι στη μέση γιατί κάποιος έκανε ένα λάθος και αναγκάζει τους μουσικούς να το παίξουν από την αρχή. Έχει πλάκα, αλλά σίγουρα δεν είναι μουσική. Και ενώ το κοινό έχει έρθει για να ακούσει τις παλαιές επιτυχίες των Iron Maiden (γιατί η προσφιλής τάξη των μεταλλάδων είναι κατά βάση συναισθηματικοί άνθρωποι), ο κύριος DiAnno επιμένει να παίξει τα δικά του τραγούδια που είναι τετριμμένα και βαρετά και δίχως έμπνευση.

Και τελικά τελειώνει, και δεν μένει ψυχή, όλοι τρέχουν να βρεθούν κάπου αλλού να ξεχάσουν αυτό που βίωσαν.

Ειλικρινά, από εδώ και πέρα θα πηγαίνω μόνο στο Μέγαρο Μουσικής...

A night out in the town (ένα Rock 'N Roll παραμύθι), μέρος πρώτο

Έχω μερικούς φίλους που είναι μουσικοί. Αληθινοί μουσικοί, το είδος που έχει πρωινές δουλειές για να μπορεί να ζει την οικογένεια του, και παίζει μουσική για τη δόξα. Ένας από αυτούς στελεχώνει ωσάν κιθαρίστας και συνθέτης τα Πράσσειν Άλογα, που από πείσμα και μόνο έχουν καταφέρει να κυκλοφορήσουν μέχρι σήμερα 4 studio albums. Και εξαιτίας μια παράξενης στροφής της τύχης, έχουν να κάνουν 3 ζωντανές εμφανίσεις με κάποιον Paul DiAnno, ένα χοντρούλη Άγγλο που έγινε διάσημος γιατί συμμετείχε στα δύο πρώτα album της φοβερής και τρομερής metal μπάντας ονόματι Iron Maiden, παλιά στις αρχές του 1980.

Την Παρασκευή αποφάσισα να πάω στην πρώτη από τις ζωντανές τους εμφανίσεις, στην αποθήκη Γ, στο λιμάνι. Ακριβώς δίπλα από το Kitchen Bar. Που δυστυχώς την εκδήλωση την οργανώνει το Chopper Riders Club, για τα 15 του γενέθλια. Τώρα, αυτοί οι ντόπιοι Chopper Riders, είναι λίγο μπερδεμένοι. Έχουν δει πολλές ταινίες με τον Peter Fonda, έχουν καταπιεί το δόλωμα μαζί με το αγκίστρι και την πετονιά του μύθου που λέγεται Harley Davidson, και κάνουν τα πάντα μπουν στο πετσί του ρόλου. They really try hard to look the part.

Έχουν λοιπόν παρατάξει τις γυαλισμένες Harley έξω από την αποθήκη Γ, έχουν φορέσει δερμάτινα γιλέκα πάνω από τα μπλουζάκια με στάμπα, έχουν χτενίσει τα μούσια, έχουν ξυρίσει τα κεφάλια, έχουν γυαλίσει τα σκουλαρίκια, έχουν προβάρει τις γκριμάτσες του σκληρού άντρα στον καθρέφτη, και έχουν φτιάξει και στο Word πλαστικά ταμπελάκια που γράφουν "Ασφάλεια Χώρου" σε Arial δεκατεσσάρια γράμματα.

Πλησιάζω λοιπόν την αποθήκη Γ, φορώντας και εγώ τη rock στολή μου, η οποία απαρτίζεται από πουκάμισο, ζακέτα fleece, παντελόνι καφέ ένα νούμερο πιο μεγάλο από τη μέση μου, και παπουτσάκια περιπατητικά εξοχής.

Και πρέπει να είμαι ό,τι πιο τρομακτικό έχει εμφανιστεί ποτέ σε εκείνα τα μέρη, γιατί με το που πλησιάζω την είσοδο της αποθήκης Γ και μπαίνω στο οπτικό πεδίο των Chopperάδων, ένας δίμετρος από δαύτους κινείται και μου φράζει τον δρόμο.

Τον κοιτάω (με προσπάθεια, γιατί ήταν δύο κεφάλια πιο ψηλός από εμένα). Με κοιτάει και αυτός. Τον ξανακοιτάω, και μάλλον καταλαβαίνει το λάθος του, γιατί παραμερίζει. Δεν δίνω πολύ σημασία, κάνω δυο βήματα αριστερά για να κόψω εισιτήριο.

Οι δύο τύποι στο ταμείο είναι λίγο πιο εξευγενισμένες φάτσες. Αλλά με το που πλησιάζω και ρωτάω αν εδώ είναι που αγοράζεις εισιτήρια, αγριεύουν και απειλητικά μου λένε ότι πρέπει να αγοράσω εισιτήριο αξίας 15€ για να μπορέσω να μπω. Αρχίζω να αναρωτιέμαι αν έχω γραμμένη τη λέξη "Τζαμπατζής" στο μέτωπο μου, πληρώνω και προσπαθώ να εισέλθω στον χώρο.

Όπου μου φράσσουν την είσοδο τρεις σκληροί άντρες αυτή τη φορά (κομπλέ με τα πλαστικά τους ταμπελάκια), γιατί φαντάζομαι με θεώρησαν επικίνδυνο, μια και είμαι σίγουρος ότι πρέπει να έδειχνα πολύ απειλητικός φορώντας ζακέτα Columbia). Ένας από αυτούς μου αρπάζει το εισιτήριο από το χέρι, με κοιτάει στα μάτια και μου λέει άγρια ότι αν θέλω να βγω και να ξαναμπώ, θα πρέπει να έχω οπωσδήποτε το εισιτήριο μαζί μου.

Όπου και μπαίνω τελικά στο χώρο της συναυλίας...

juno

Προτείνω το Juno σαν καλύτερη ταινίας της χρονιάς που πέρασε, με αρκετούς από τους συντελεστές να έχουν συμμετάσχει στο Arrested Development (το οποίο προτείνω επίσης, αν και ο ρυθμός του είναι λίγο παράξενος), και μουσική κατά βάση από μια Kimya Dawson (την οποία δεν ήξερα μέχρι χθες).

(Juno είναι το όνομα της Ήρας στην Ρωμαϊκή παραλλαγή της Ελληνικής Μυθολογίας)

Jackson Pollock UI Design Methodology

Είναι ο απλούστερος δυνατός τρόπος να σχεδιάσει κανείς User Interfaces: παίρνεις πέντε-έξι TEditBoxes, τρία-τέσσερα TLabels, κάνα δύο TBevels, και τα πετάς πάνω σε μια Φόρμα. Εκεί που θα πέσουν, εκεί τα αφήνεις.

#33

Κάνοντας τη διαδρομή από τον Λευκό Πύργο μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα πάνω σε ένα #33 λεωφορείο του ΟΑΣΘ, αντιλήφθηκα ότι παρόλο που εντυπωσιάστηκα από την ανακοίνωση της επόμενης στάσης από ηχογραφημένη γυναικεία φωνή, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό πως ξέρει το λεωφορείο ότι πλησιάζει στη στάση. Οπότε ρώτησα τον οδηγό.

Μου είπε ότι το λεωφορείο έχει GPS. Μου είπε ότι όταν ακολουθείς την προβλεπόμενη διαδρομή για τον αριθμό σου, λειτουργεί εξαιρετικά καλά, και ανάλογα με τη θέση σου ανακοινώνει την στάση. Μου είπε ότι αν είναι πρωί και οι δρόμοι άδειοι και αποφασίσεις να τρέξεις παραπάνω από τα 50χλμ/ώρα, το GPS δεν σε προλαβαίνει και ανακοινώνει τις στάσεις αφού τις έχεις περάσει. Μου είπε ότι το λεωφορείο στέλνει διαρκώς δεδομένα για την θέση και την ταχύτητα του στα κεντρικά. Μου είπε ότι τα δεδομένα τα χρησιμοποιούν σε περίπτωση που κάποιος γκρινιάρης τηλεφωνήσει στα κεντρικά να διαμαρτυρηθεί ότι το λεωφορείο δεν σταμάτησε στη στάση που περίμενε. Μου είπε ότι το κέντρο κάνει online δειγματοληπτικό έλεγχο στα λεωφορεία που είναι σε κίνηση, και καμιά φορά δίνει εντολές μέσω του CB στον οδηγό να σταματήσει να τρέχει, ή να εξηγήσει γιατί έχει μείνει ακίνητος τόση ώρα.

Και μου είπε ότι κάποτε τους φαίνονταν εξωφρενική η ιδέα της κατάργησης των εισπρακτόρων, και τώρα έχει εντυπωσιαστεί με το πως έχει αλλάξει η τεχνολογία την δουλειά του.

αν ποτέ γράψετε οδηγίες

Αν ποτέ γράψετε οδηγίες, προτείνω μαζί με τις οδηγίες, να γράψετε και τους λόγους που σας οδήγησαν στις αποφάσεις σας, έτσι ώστε οι τυχεροί που θα διαβάσουν τις οδηγίες σας να μην χρειαστεί να αναρωτηθούν γιατί διαλέξατε μια τέτοια πολύπλοκη λύση, και γιατί οι πέντε απλούστερες που τους ήρθαν αυτοστιγμή στο μυαλό δεν δουλεύουν.

"luke" arm

Hey, βελτιωνόμαστε και στα βιονικά μέλη. Δείτε το video (πραγματικά εντυπωσιακό), και διαβάστε το άρθρο.

(αρχικά, από μια αναφορά στο TED Blog)

μπιρίμπα@zoo.gr

... Άσε που με πληροφόρησαν ότι το zoo.gr έφτιαξε online Μπιρίμπα, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος πια να φτιάξω μία εγώ...

n00b.gr

Με πληροφόρησαν ότι το "Έτσι Γίνεται" blog που διατηρώ με παρέα φίλων, έχει σοβαρό ανταγωνισμό. Υπάρχει το n00b.gr, που προσπαθεί να συλλέξει tutorials και οδηγίες, αλλά με πιο οργανωμένο τρόπο και χωρίς ίχνος χιούμορ. Ππφφ, ερασιτέχνες...

Encyclopaedia Galactica

Εικονίζεται η σελίδα της Wikipedia για την Encyclopaedia Galactica, σε Opera Mini, σε ένα Nokia E65 με σύνδεση Wind και Internet για 3.5€/μήνα. Η πληροφορική κράτησε την υπόσχεση της, και έχω επιτέλους μια συσκευή που μπορεί να ανασύρει για μένα οποιαδήποτε πληροφορία για οποιοδήποτε θέμα, σε όποιο σημείο του πλανήτη και να βρίσκομαι. Έχω επιτέλους μια επέκταση μνήμης. Είμαι ο βιονικός άνθρωπος.

the hands that threaten doom

Διαβάζω το Prisoner's Dilemma, και κάπου στο κείμενο πέτυχα την έκφραση "three minutes to midnight", και αναρωτήθηκα, και ανακάλυψα ότι η έκφραση είναι μια αναφορά στο Doomsday Clock, ένα προσωπείο ρολογιού που έστησαν στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου το 1947, στο ξεκίνημα της ατομικής εποχής, για να οπτικοποιήσουν το πόσο απέχουμε από την πλήρη καταστροφή. Σήμερα το "ρολόι" δείχνει πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, και το κοντινότερο που ποτέ έχει φτάσει στα μεσάνυχτα είναι δύο λεπτά (το 1953), εξ΄ ου και ο τίτλος και το θέμα του γνωστού άσματος του πασίγνωστου heavy metal group "Iron Maiden", Two Minutes to Midnight. Άκου να δεις...

WhitePagesDirect 1.3

Πρέπει να σκεφτώ μια πιο έξυπνη ιδέα για να εντοπίζω το όνομα και την διεύθυνση που αντιστοιχούν σε ένα τηλέφωνο μέσα στην σελίδα που επιστρέφει ο ΟΤΕ σε κάθε ερώτημα προς το whitepages.gr, αλλά μέχρι τότε καθιστώ διαθέσιμη ακόμη μία έκδοση του WhitePagesDirect.exe (1.3) για να αντιμετωπίσω τις πιο πρόσφατες αλλαγές...

είσαι ό,τι κάνεις

Επί χρόνια δίδασκα τις βασικές έννοιες της πληροφορικής σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου, και αποκαλούσα τον εαυτό μου "Εισηγητή Πληροφορικής" (που, αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι και άσχημη περιγραφή, γιατί αυτό που έκανα ήταν όντως να τους εισάγω στην πληροφορική). Αργότερα, και επί σειρά ετών, δίδασκα σε (ως επί το πλείστον) ανόητους ενήλικες πώς να κάνουν τα γράμματα bold στο Microsoft Word, και πώς να προσθέτουν τα περιεχόμενα των κελιών ενός φύλλου Excel, και αποκαλούσα τον εαυτό μου "Εκπαιδευτή ECDL". Ακόμη πιο μετά, περνούσα το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μου γράφοντας κώδικα (ή διορθώνοντας κώδικα) σε μια μισοπεθαμένη γλώσσα προγραμματισμού, και αποκαλούσα εαυτόν "Προγραμματιστή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών". Τώρα που μεγάλωσα κι’ άλλο, κρίθηκε σκόπιμο να περνάω τη μέρα μου μοιράζοντας δουλειά στους συναδέρφους προγραμματιστές, αντί να γράφω προγράμματα, και με αποκαλούν "Project Manager" (προσωπικά, νιώθω σαν χειρίστρια παλαιού τηλεφωνικού κέντρου).

Δεν μου πολυαρέσει, ομολογώ, θα προτιμούσα όλα αυτά τα χρόνια να είχα διατηρήσει τον τίτλο του "Προγραμματιστή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών", αλλά θα ήταν ψεύτικος.

Γιατί, απ' ότι έχω καταλάβει, το τι σπούδασες, τι θα ήθελες να κάνεις, και το τι κάνεις, είναι εντελώς άσχετα μεταξύ τους.

Τελικά, είσαι αυτό που κάνεις σε καθημερινή βάση.

έχετε πρόβλημα

Ο ανταγωνισμός του Σπύρου, σαφώς κατώτερος, με άθλιο φυλλάδιο φτιαγμένο σε MS Word, με την αριστερή πλευρά των γραμμάτων να πέφτουν πάνω στο περίγραμμα, και με κραυγαλέους τίτλους "Στο δικό σας χώρο" που τον κάνουν να ακούγεται σαν διαφήμιση αισθησιακού μασάζ. Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στο clipart δεκαετίας, τότε που οι οθόνες ήταν τεχνολογίας CRT, και το internet γραφόταν με κεφαλαία...

Μουσείο, θα κατέβει κανείς;

Έχω μια καταπληκτική ιδέα για φάρσα: Ντυμένος στα μαύρα, θα μπω ένα βράδυ στην μάντρα που φυλάσσονται τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, και θα ξαναπρογραμματίσω τις συσκευές που ανακοινώνουν τις στάσεις. Θα αντικαταστήσω τις τρέχουσες ηχογραφήσεις (γλυκιά γυναικεία φωνή που αναφωνεί "Επόμενη στάση: ΧΑΝΘ") με ηχογραφήσεις που προσομοιάζουν τις βαριές φωνές των εισπρακτόρων του παλιού καιρού (τότε δηλαδή που πήγαινα σχολείο). Μουσείο, θα κατέβει κανείς;

welcome to the machine

Περίπου ένα μήνα πριν, η Google ανακοίνωσε την προσθήκη αρκετών μεταφραστικών chat bots στο gtalk. Δοκίμασα αυτά που μεταφράζουν από αγγλικά σε ισπανικά, και από ισπανικά σε αγγλικά (χωρίς να ξέρω ισπανικά, αλλά στην τελική, αυτό είναι το νόημα μιας μεταφραστικής μηχανής, να σε βοηθάει με γλώσσες που δεν ξέρεις), και έπαιξα το γνωστό παιχνίδι του μεσσάζοντα, γράφοντας κάτι στην πρώτη, δίνοντας τα αποτελέσματα στην δεύτερη, παίρνοντας τα αποτελέσματα της δεύτερης και δίνοντας τα στην πρώτη, μέχρι να καταλλήξω σε κάτι που δεν είχε καμία σχέση με την αρχική φράση, ή να σταθεροποιηθεί η κατάσταση.



Ξεκίνησα με την φράση "everybody's free to wear sunscreen" που γρήγορα εκφυλίστηκε σε "all free to bring sunscreen", και μετά ξαναδοκίμασα με "everyone is free to wear sunscreen" που γρήγορα σταθεροποιήθηκε σε "everyone is free to use sunscreen". Η απόστροφος κάνει τη διαφορά...

ξυπνητήρι

Αν, όπως εγώ, χρειάζεστε κάποιο κίνητρο για να βγείτε από το κρεβάτι το πρωί, και αν, όπως εγώ, δεν κλείνετε ποτέ τον υπολογιστή σας, προτείνω εύκολο τρόπο να τον κάνετε ξυπνητήρι.

Θα χρειαστείτε:
1. Κάποια έκδοση του Winamp
2. Μικρό προγραμματάκι ονόματι clamp (command line Winamp) που σας επιτρέπει να δώσετε οδηγίες στο Winamp από τη γραμμή εντολών.
3. Μικρό batch file, με μοναδικό περιεχόμενο τις εντολές clamp /start, clamp /volset max, clamp /play (την μία κάτω από την άλλη, χωρίς τα κόμματα)
4. Μικρό Event στον Task Scheduler (στις Προγραμματισμένες Εργασίες στον Πίνακα ελέγχου) που να ζητάει από τον υπολογιστή να εκτελεί το προαναφερθέν batch file κάθε μέρα, πλην Σαββάτου και Κυριακής στις Εφτά και Τριάντα.

Την προκαθορισμένη ώρα, θα ξεκινάει το Winamp και θα αρχίζει να παίζει ό,τι τραγούδια είχατε αφήσει στην playlist του την τελευταία φορά που το είχατε ανοίξει.

με καταδίκασαν σε 20 χρόνια βαρεμάρα...

... γιατί προσπάθησα να αλλάξω το σύστημα από μέσα (όπως λέει και ο ποιητής)

WhitePagesDirect 1.2

Ο ΟΤΕ άλλαξε για πολλοστή φορά τις σελίδες του whitepages.gr (υπηρεσίες τηλεφωνικού καταλόγου για σταθερά τηλέφωνα), αυτή τη φορά προς το χειρότερο (η υπηρεσία έχει γίνει πολύ αργή, με κάθε απάντηση να έρχεται μετά από 10 τουλάχιστον δευτερόλεπτα, και η κάθε σελίδα να αντιστοιχεί σε πολλά kilobytes html, με ένα σωρό ενσωματωμένες άχρηστες συναρτήσεις javascript).

Κάποιος πρέπει να τους μιλήσει για τα web services...

ΤεςΠαν, ετοίμασα μια νέα έκδοση του WhitePagesDirect.exe που μπορείτε να κατεβάσετε από το σχετικό link δεξιά (στο κομμάτι με τίτλο "downloads"), για την εύκολη αναζήτηση ονομάτων και διευθύνσεων από τηλέφωνα...

παππούς του εαυτού μου

Όταν ήμουν είκοσι τριών, παντρεύτηκα μια χήρα που είχε μία κόρη σε ώρα γάμου. Μετά από λίγους μήνες, ο πατέρας μου, χήρος και αυτός, ζήλεψε την ευτυχία μου και παντρεύτηκε την κόρη της γυναίκας μου. Αυτό έκανε αυτόματα την κόρη μου (την κόρη της γυναίκας μου) μητέρα μου (αφού ήταν γυναίκα του πατέρα μου), και τον πατέρα μου γιο μου (αφού ήταν παντρεμένος με την κόρη μου). Μετά όμως από λίγους μήνες, η γυναίκα μου γέννησε ένα αξιολάτρευτο αγοράκι. Το παιδί αυτό ήταν αδερφός της γιαγιάς του (αφού η κόρη της γυναίκας μου από την πρώτο της γάμο ήταν και μητέρα μου) και την ίδια στιγμή θείος μου (γιατί ήταν αδερφός της γυναίκας του πατέρα μου). Μετά από ακόμη λίγο καιρό, ο πατέρας μου με την γυναίκα του (την κόρη μου) έκαναν και αυτοί ένα αγοράκι, που ήταν φυσικά εγγονός μου (σαν γιος της κόρης μου), αλλά ταυτόχρονα αδερφός μου (σαν γιος του πατέρα μου).

Το δύσκολο στην όλη ιστορία ήταν ότι η γυναίκα μου, ήταν ταυτόχρονα και μητέρα της μητέρας μου (μητέρα της κόρης της, που ήταν σύζυγος του πατέρα μου), που την κάνει αυτομάτως γιαγιά μου. Αν όμως η σύζυγος σου είναι και γιαγιά σου, εσύ (δηλαδή εγώ), μια και είσαι παντρεμένος με τη γιαγιά σου, είσαι παππούς του εαυτού σου. Ακούγεται ηλίθιο, αλλά είναι αληθινό.

(πρώτη φορά το διάβασα σε μια υποσημείωση σε ένα τεύχος της "Βαβούρας", σίγουρα πριν τα 16 μου, και μου έμεινε. God help me, I love complexity)