Wednesday, August 30, 2006

Βιβλία

Μερικά από τα βιβλία που διάβασα τα τελευταία δύο χρόνια, τα οποία αγόρασα μετά από προτάσεις διαφόρων bloggers, και αποδείχτηκαν εξαιρετικά, χρήσιμα, ή απλά ενδιαφέροντα:

Conceptual Blockbusting:
A Guide to Better Ideas, του James L. Adams
What Management Is:
How It Works and Why It's Everyone's Business, της Joan Magretta
What We Believe But Cannot Prove:
Today's Leading Thinkers on Science in the Age of Certainty, edited by John Brockman
Getting Things Done:
The Art of Stress-free Productivity του David Allen
Icon Steve Jobs:
The Greatest Second Act in the History of Business του Jeffrey S. Young
Freakonomics:
A Rogue Economist Explores the Hidden Side of Everything του Steven D. Levitt

Το Κεραμιδέικο

(Παραθέτω το παρακάτω μικρό γεγονός που συνέβη προχθές, για να κάνω πιο κατανοητό το τι είχα να αντιμετωπίσω μεγαλώνοντας στο ίδιο σπίτι με έναν αγγλομαθή καθηγητή πανεπιστημίου.)

Στέλνω λοιπόν στον πατέρα μου, ένα email με το link της wikipedia για τις κεραίες και μου στέλνει την εξής απάντηση με email:

"Message received. I printed the pertinent pages from Wikipedia and I will study them meticulously. Immense thanks for your concern."

Πλάκα με κάνεις κ. Κεραμίδα;

Tuesday, August 29, 2006

Το Φαγητό του Προγραμματιστή


Για κάποιο λόγο, οι περισσότεροι προγραμματιστές που ξέρω τρέφονται με εξωφρενικά μεγάλες ποσότητες από μπισκότα Μιράντα Παπαδοπούλου. Πως και γιατί προέκυψε αυτό, δεν έχω την παραμικρή ιδέα.
Πάντως, το αφεντικό συμφώνησε να κάνουμε μια παραγγελία μίας παλέτας (140 χαρτοκιβώτια x 24 πακέτα x 52 μπισκότα το πακέτο = 174.720 μπισκότα) για το επόμενο τρίμηνο.

(Δυστυχώς, το site του Παπαδόπουλου είναι εξ' ολοκλήρου φτιαγμένο σε flash, οπότε δεν μπορώ να προμηθεύσω απ' ευθείας link για τη σελίδα του προϊόντος.)

Καλοί Άνθρωποι

Ευχαριστώ τους καλούς ανθρώπους του ΟΤΕ και της ΟΤΕNet που μου διπλασίασαν σήμερα την ταχύτητα της DSL και έτσι μπορώ τώρα και κατεβάζω με την ταχύτητα των 72kb/sec. Θα τους κεράσω από μια μπύρα με την πρώτη ευκαιρία.

Sunday, August 27, 2006

Hello, Doctor

Παράλειψη από το παρελθόν (γιατί τώρα σκέφτηκα να το ψάξω στο YouTube):
O Robin Williams στα εβδομηκοστά έβδομα Oscars, παρουσιάζει το βραβείο για το Best Animated Feature, και μιμείται διάσημους ηθοποιούς και το πώς θα έκαναν τις φωνές διαφόρων χαρακτήρων καρτούν. Με καλύτερο σημείο τον Robin Williams να μιμείται τον Jack Nickolson σαν τη φωνή του Bugs Bunny.

Heinrich Rudolf Hertz

Α, και με την ευκαιρία, ο όρος "ερτζιανά" (hertzian), με τον οποίο χαρακτηρίζουμε εμείς οι ντόπιοι τα ραδιοφωνικά κύματα (συχνότητες, για την ακρίβεια) είναι προς τιμή του Heinrich Rudolf Hertz, που πρωτοαπέδειξε την ύπαρξη των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων το 1888, και το όνομα του οποίου φέρει και η μονάδα μέτρησης συχνότητας (Hz, Hertz) που τόσο αγαπάνε οι απανταχού κολλημένοι με την πληροφορική.

Ο Κεραμίδας στα κεραμίδια

Πέρασα μεγάλο μέρος του πρωινού ισορροπώντας στα κεραμίδια της στέγης του σπιτιού των γονιών μου, φορώντας γυαλιά ηλίου, τα γάντια οδήγησης της μοτοσικλέτας, κρατώντας ένα κατσαβίδι και έναν κόφτη καλωδίων, προσπαθώντας να επιδιορθώσω την χαλασμένη κεραία τηλεόρασης του σπιτιού.
Αφού απέτυχα και μετά, ανακάλυψα τα εξής ενδιαφέροντα:

1. Το είδος της κεραίας που προσπαθούσα να επισκευάσω (είχε εμφανώς ξεκολλήσει ένα από τα δύο καλώδια) είναι γνωστή ως Yagi-Uda, από τα ονόματα των δύο γιαπωνέζων που την σχεδίασαν το 1926.
2. Πρέπει να κοιτάει σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (προς τα εκεί που βρίσκεται ο πομπός εκπομπής).
3. Τα απόλυτα μήκη, τα σχετικά μήκη, η διάμετρος, και η απόσταση μεταξύ των ράβδων που την αποτελούν, έχουν όλα σημασία.
4. Από όλες τις ράβδους που αποτελούν την κεραία, μόνο μία είναι συνδεδεμένη με το καλώδιο.
5. Η κεραία είναι σχεδιασμένη για να λαμβάνει μια συγκεκριμένη συχνότητα σήματος.

Μη-τεχνικές πληροφορίες που ανακάλυψα:
6. Υπάρχει ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός και ο Κτιριοδομικός Κανονισμός, που για τις οικοδομές που χτίστηκαν μετά το 1982 επιβάλει κεντρική κεραία (μία ανά πολυκατοικία), που προέβλεπε την σταδιακή αντικατάσταση των δεκάδων κεραιών σε κάθε ταράτσα, με μία κεντρική.

Απ' όσο έχω δει, τα νοικοκυριά στο νομό Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής χρησιμοποιούν δύο κεραίες, τη μία (τη Yagi) για να έχουν καλύτερη λήψη στο σήμα κάποιου συγκεκριμένου σταθμού, αλλά δεν ξέρω ποιανού. Ή μπορεί να είναι γιατί υπάρχουν δύο αναμεταδότες τηλεοπτικών σημάτων σε διαφορετικά σημεία στο Νομό. Ή η μία κεραία να είναι για τα UHF και η άλλη για τα VHF τηλεοπτικά σήματα.

Περισσότερες πληροφορίες μόλις βρω κάποιον ντόπιο που εγκαθιστά κεραίες τηλεόρασης και ξέρει τι του γίνεται, και τον ρωτήσω αυτά που θέλω.

Saturday, August 19, 2006

Coca Cola

Και πάλι ανακαλύπτω ότι έχω χάσει επεισόδια. Πότε η Coca Cola έκανε αυτές τις διαφημίσεις; (τις ανακάλυψα από post του Edge). Μία εκπληκτική από το Grand Theft Auto και μία από το World of Warcraft.

Lego


Για την περίπτωση που σας έχει μείνει κάποιο απωθημένο (όπως εμένα) γιατί όταν ήσασταν μικροί, η οικογένεια σας δεν είχε αρκετά λεφτά να σας αγοράσει Lego και αρκούνταν σε φτηνές απομιμήσεις (και εσείς έπρεπε να τρέχετε σε φίλους που είχαν πλούσιους θείους στη Γερμανία για να παίξετε με τα Lego Technic τους), μπορείτε να εκτονωθείτε με τον Lego Digital Designer 1.6, τζάμπα download από την Lego (εγώ εκτόνωσα το απωθημένο μου σε 27 λεπτά, φτιάχνοντας μισό σπίτι).

Poker

Στο πνεύμα των ημερών, παραθέτω ένα πρόβλημα για τους φίλους του Poker (από το βιβλιαράκι "My Best Mathematical and Logic Puzzles, του Martin Gardner)

Δύο φίλες (αθλήτριες του beach volley, έτσι για το visualization) παίζουν poker με τον εξής παράξενο τρόπο: Απλώνουν μια τράπουλα των 52 φύλλων πάνω σε ένα τραπέζι έτσι ώστε να μπορούν να βλέπουν όλα τα φύλλα. Η πρώτη παίκτρια διαλέγει όποια πέντε φύλλα της αρέσει (πχ, έναν βαλέ μπαστούνι, έναν βαλέ κούπα, ένα δύο καρό, ένα δύο κούπα και έναν παπά τριφύλλι). Η δεύτερη παίκτρια διαλέγει και αυτή με τον ίδιο τρόπο.
Τώρα, η πρώτη παίκτρια μπορεί να κρατήσει όλα της τα φύλλα, ή να αλλάξει όλα της τα φύλλα. Η δεύτερη παίκτρια το ίδιο. Τα φύλλα που τυχόν άλλαξαν βγαίνουν στην άκρη (δεν μπορεί να τα διαλέξει η άλλη παίκτρια).
Μετά το πέρας αυτής της απλής διαδικασίας, η παίκτρια με το καλύτερο φύλλο κερδίζει. Τα χρώματα έχουν την ίδια αξία, οπότε αν και οι δύο παίκτριες έχουν, πχ, φλος, αυτά είναι ισόπαλα εκτός και αν ένα από τα δύο καταλήγει σε μεγαλύτερο χαρτί.

Μετά από λίγα παιχνίδια, η πρώτη παίκτρια αντιλαμβάνεται ότι πάντα μπορεί να κερδίζει, αρκεί να διαλέξει τα κατάλληλα χαρτιά.

Ποια είναι αυτά τα χαρτιά;

update: μετά από την ευγενική παρατήρηση του κυρίου εδώ, να διορθώσω την διατύπωση, οι παίκτριες μπορούν να αλλάξουν όσα χαρτιά θέλουν, όχι και τα πέντε υποχρεωτικά.... sorry, ξέφυγε.

Wednesday, August 09, 2006

Τα σύκα, σύκα, και τους προδότες, προδότες

Διαβάζω την Κωμικοτραγική Ιστορία του Νεοελληνικού Κράτους, του Βασίλη Ραφαηλίδη, μετά από πρόταση του Χρόνη και της Έρης. Εκτός από αστεία γραμμένη, πολύ ενδιαφέρουσα και βουτηγμένη στο αίμα, είναι και αδύνατον να την επαληθεύσω.

Συνηθισμένος να διαβάζω μαθηματικά και τεχνικά κείμενα, που αυτό που περιγράφουν επαληθεύεται με τη λογική, και είτε δουλεύει είτε δεν δουλεύει, μου είναι πολύ ξένο να διαβάζω ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είναι κάλλιστα αποκύημα της νοσηρής φαντασίας του συγγραφέα του (όπως για παράδειγμα τα βιβλία του Λιακόπουλου και της παρέας του).

Αλλά δεν έχω και πολλές επιλογές. Θα μπορούσα να βρω άλλες δύο νεοελληνικές ιστορίες συγγραφέων ονομαστών, με διαφορετικό προσανατολισμό από αυτόν του Ραφαηλίδη, να τις διαβάσω και τουλάχιστον να δω σε πια γεγονότα συμφωνούν. Και σαράντα βιογραφίες των εμπλεκόμενων, κατά προτίμηση από συγγραφείς που δεν προστατεύουν τα συμφέροντα κανενός. Και μετά να διαβάσω και τις πηγές. Τα άρθρα στις εφημερίδες, τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών.

Μετά φαντάζομαι το Ιστορικό Τμήμα του Αριστοτελείου θα με έχριζε ομόφωνα διδάκτορα…

Sunday, August 06, 2006

92

Ο τελευταίος παππούς που μου έχει μείνει πάσχει από κάποιου είδους απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης. Συνήθως όταν τον επισκέπτομαι, κάθομαι δίπλα του, και μου κάνει τις εξής ερωτήσεις (πάντα με την ίδια σειρά).

Ωπ, Ζαφειράκη, τι λέει όλα καλά;
Θα μείνεις εδώ το βράδυ;
Η δουλειά, όλα καλά;

Μετά από πέντε λεπτά που έχω παραμείνει σιωπηλά δίπλα του, τις επαναλαμβάνει, με την ίδια σειρά, και εγώ τις ξανά-απαντάω σαν να είναι η πρώτη φορά.

Σήμερα όμως, με εξέπληξε. Ξεκίνησε να λέει μια σχετικά μακροσκελή ιστορία, την οποία με το που την έφτασε στο τέλος της, την παλινδρόμησε στην αρχή. Η ιστορία πήγαινε κάπως έτσι:

"Μετά την κατοχή έπιασα δουλειά στον σιδηρόδρομο σαν μαραγκός, και έφτιαχνα τα βαγόνια. Η δουλειά ήταν τυποποιημένη, και δεν μάθαινα τίποτα. Όταν όμως έχασα τα δάχτυλα μου στο ατύχημα, με μετέφεραν στον πάγκο που ήταν πιο ελαφριά δουλειά. Επειδή μετά τον πόλεμο είχαν καταστραφεί όλα, φτιάχναμε καρέκλες, ντουλάπες, τραπεζάκια. Εγώ είχα όρεξη για δουλειά, και ζήτησα από τον αρχιμάστορα να μου δώσει να φτιάξω μια ντουλάπα μόνος μου. Ξεκίνησα να την φτιάχνω και όταν την τελείωσα ο αρχιμάστορας εντυπωσιάστηκε πολύ. Ήταν μετά τον πόλεμο, που είχαν καταστραφεί τα πάντα και φτιάχναμε καρέκλες, τραπεζάκια και ντουλάπες. Με έβαλαν στον πάγκο, αφού έχασα τα δάχτυλα μου στο ατύχημα. Πριν με είχαν στα βαγόνια που η δουλειά ήταν τυποποιημένη και δεν μάθαινα τίποτα."

Ο παππούς είναι σαν τρίχρονο πάλι. Η μόνη διαφορά είναι ότι έχει δικά του λεφτά και αγοράζει παγωτό σε κάθε ευκαιρία.

Saturday, August 05, 2006

Head Over Heels

Ανακάλυψα ότι υπάρχει εκεί έξω μια παρέα που ξαναφτιάχνει παλιά παιχνίδια για το pc. Πήρε αυτό (παλιό παιχνίδι του Spectrum και του Amstrad του 1987):



και έφτιαξε αυτό:



...και ζηλεύω γιατί δεν έχω ποτέ πια την διάθεση να κάτσω και να φτιάξω κάτι, έτσι, για τη χαρά της δημιουργίας (και για να με κάνει διάσημο σε μία νύχτα, φυσικά).

Το site έχει πληθώρα από remakes, όλα τζάμπα, ότι πρέπει για να παίζει κανείς στη δουλειά όταν λείπουν τα αφεντικά.

Friday, August 04, 2006

Περί Μετρήσεων

Δεν ήθελα να μιλήσω, ήθελα να σωπάσω, αλλά δεν αντέχω άλλο, θα αποκαλύψω το μυστικό που κρύβω μέσα μου τόσα χρόνια γιατί με βαραίνει απίστευτα και θα σκάσω αν δεν το πω.

Ρε, είναι απλό. Αν κάτι δεν μπορούμε να το μετρήσουμε, τότε ή α) δεν το καταλαβαίνουμε καλά ή β) είναι μία μπούρδα (που είναι και το συνηθέστερο).

Οπότε, ψάχτε να βρείτε αν υπάρχει μονάδα μέτρησης που να εκφράζει την ανησυχία σας, είτε αυτή είναι η ιπποδύναμη του αυτοκινήτου σας, το επίπεδο του άγχους σας, η κατανάλωση του ρεύματος σας, η ενέργεια που σας ρουφάει κάποιος όταν σας κάνει μασάζ, η πιθανότητα να γίνετε πλούσιος παίζοντας στη ρουλέτα, η τηλεκινητική σας ικανότητα, ή η ένταση του ματιάσματος, και μετά ελάτε να με βρείτε να το συζητήσουμε.

Θα είμαι σπίτι και θα μετράω το ki μου σε κιλοτζάουλ ανά τετραγωνικό μέτρο δέρματος με ένα εργόμετρο και μια μεζούρα ραπτικής.

Thursday, August 03, 2006

Η Άλλη μου Φαντασίωση

Οι άνθρωποι στον ευρύτερο περίγυρο μου θα ωριμάσουν αρκετά ώστε να εγκαταλείψουν την ηθική του "δεν θα γίνω εγώ ρουφιάνος" και αντί γι' αυτό, θα αποκτήσουν επιτέλους αρχίδια και θα υιοθετήσουν την στάση του "θα κάνω το σωστό".

Θέλω περισσότερους καταδότες, να πάρει! Θέλω να αρχίσουν όλοι να καρφώνουν όλους τους άλλους, μπας και αρχίσουν όλοι να αλλάζουν.