Αυτολογοκρισία;

I just don't get it. Τι νόημα έχει ακριβώς να γράφεις γ*μ* ή μαμώ ή μ**ν* ή μλκ στη θέση ολοκλήρων των λέξεων;
Είναι κάποιο είδος ντροπής; Έκανες τη σκέψη, έγραψες τη σκέψη, και μετά την κρύβεις πίσω από αστεράκια γιατί ντρέπεσαι να τη βλέπεις;
Προστατεύεις κάποιον; Τα ανήλικα που διαβάζουν το blog σου, μην εκτεθούν σε βρώμικες λέξεις και μετά ρωτάνε τους γύρω "μπαμπά, τι θα πεί γαμώ;"
Είναι το θέμα αισθητικό; Σου φαίνονται άσχημες οι λέξεις όταν τις βλέπεις στο χαρτί;
Είναι ενάντια στην παιδεία σου; Είναι ενάντια στην θρησκεία σου;
Χειρότερο απ' όλα, μην είναι κάτι σαν τα μπιπ στους δίσκους του Χάρρυ Κλύνν; Είναι η πολιτιστική κληρονομιά ετών λογοκρισίας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα;

Δεν είναι λιγάκι υποκριτικό;
Οι λέξεις είναι αυτές που είναι, και αν έκανες τη σκέψη, γράψε και τη λέξη.

Αν δεν θέλεις να προωθείς τέτοιους τρόπους έκφρασης, διατύπωσε το αλλιώς, καμιά αντίρρηση, είμαι ο πρώτος που θα σε ψηφίσει αν υποσχεθείς να μας κάνεις πιο πλούσιους γλωσσικά…

Και τώρα, στο πνεύμα των Monty Python, ορίστε μια λίστα με λέξεις που θα αναγκάσουν το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο να με πάρει έξαλλο τηλέφωνο, και το ελληνικό κομμάτι του Echelon να πάρει φωτιά:

Γαμώ, γαμώτο, γαμήσι, κώλος, κωλοτρυπίδι, μουνί, μουνάκι, πούτσος, παπάρι, σκατά, μαλάκας, μαλακία, πουτάνα, πουτάνας γιος, πούστης, πουστράκι, αρχίδια, μύδια.

(παρόλο που τα posts που μου τα έφεραν στο μυαλό όλα αυτά ήταν αυτό και αυτό, δεν βάλλομαι εναντίων των συγγραφέων, αντιθέτως τους θεωρώ εξαιρετικούς χρήστες της γλώσσας. Ήταν απλά η αφορμή. Η αιτία είναι παλαιότερη και βαθύτερη…)