Κάρτες

Τρελό κέφι σήμερα στη δουλειά, όταν ανακαλύψαμε ότι οι φάκελοι με τις χριστουγεννιάτικες κάρτες που δώσαμε το πρωί στο ταχυδρομείο, δεν είχαν μέσα τις κάρτες. Ακόμα μεγαλύτερη πλάκα, όταν ανακαλύψαμε ότι δεν είχαμε τις κάρτες γιατί δεν μας τις είχε παραδώσει το τυπογραφείο. Λιώσαμε στα γέλια, όταν στείλαμε κάποιον να φέρει πίσω τους άδειους φακέλους και αναγκάστηκε να ψάξει στις στοίβες με τους φακέλους που έχει το ταχυδρομείο την εποχή αυτή για να βρει τις δικές μας. Τρελό κέφι ξανά, όταν είδαμε ότι το ταχυδρομείο είχε προλάβει να σφραγίσει με την ειδική ταχυδρομική σήμανση τους άδειους φακέλους, οπότε τώρα ακόμη και να μας φέρει το τυπογραφείο τις κάρτες δεν μπορούμε να τις στείλουμε στους φακέλους αυτούς... Μας έμειναν ογδόντα αυτοκολλημένοι, γραμματοσημασμένοι, σφραγισμένοι φάκελοι, άδειοι από κάρτες... Τώρα σκεφτόμαστε να πάρουμε τηλέφωνο αντί να στείλουμε κάρτες, ή να ζητήσουμε από όλους αυτούς στους οποίους απευθύνονταν οι κάρτες να έρθουν να πάρουν οι ίδιοι τις κάρτες τους. Στο κάτω - κάτω, η σκέψη είναι που μετράει...