Αν τελικά σας προσφέρουν την επιλογή, είναι στο συμφέρον σας να αλλάζετε πάντα πόρτα.
Όπως αναφέρθηκε, έχετε μία πιθανότητα στις τρεις να διαλέξετε το αυτοκίνητο. Αν μείνετε στην αρχική σας επιλογή, θα κερδίζετε το αυτοκίνητο κατά μέσο όρο μια φορά για κάθε τρία παιχνίδια που θα παίζετε.
Αν όμως, μόλις ο παρουσιαστής σας αποκαλύψει την πόρτα με το ένα zonk, διαλέξετε την πόρτα που έμεινε;
Δύο φορές στις τρεις η πόρτα θα περιέχει το αυτοκίνητο.
Αν αρχικά η πόρτα που είχατε διαλέξει περιείχε το αυτοκίνητο, τότε αν αλλάξετε πόρτα, θα πετύχετε zonk. Αυτό θα συμβεί μια φορά στις τρεις.
Αν όμως η πόρτα που είχατε αρχικά διαλέξει περιείχε zonk, τότε αν αλλάξετε πόρτα θα πετύχετε σίγουρα αυτοκίνητο. Ένα zonk είχε η αρχική σας επιλογή, ένα σας αποκάλυψε ο παρουσιαστής, η πόρτα που παραμένει κλειστή περιέχει το αυτοκίνητο.
Αν η πόρτα που είχατε αρχικά διαλέξει περιείχε zonk (πράγμα που συμβαίνει δύο φορές στις τρεις), αλλάζοντας πάντα, θα πετυχαίνετε το αυτοκίνητο δύο φορές στις τρεις.
Ξαναλέω, κάντε το πείραμα (με ένα φίλο). Ζητήστε να σας ανακατέψει τρία χαρτιά, διαλέξτε ένα, ζητήστε να σας αποκαλύψει το zonk. Αλλάξτε την επιλογή σας. Επαναλάβετε. Μετρήστε πόσες φορές βρήκατε το αυτοκίνητο. Θα πρέπει να είναι περίπου τα δύο τρίτα των φορών που παίξατε το παιχνίδι. Αν δεν είναι, παίξτε παραπάνω φορές.
Tuesday, September 30, 2008
η διαφορά
υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά στο πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο οι φοιτητές που κοιτώντας τις βαθμολογίες τους αναφωνούν "με έκοψε..." από αυτούς που αναφωνούν "κόπηκα"...
the monty hall problem #2
Πως ξέρουμε ότι αν ρίξουμε ένα νόμισμα χίλιες φορές, θα έρθει γράμματα τις μισές περίπου από αυτές; Απλή παρατήρηση. Κάποια στιγμή, κάποιος έκανε ένα πείραμα. Πήρε ένα νόμισμα, και άρχισε να το ρίχνει ("στρίβει") κατ' εξακολούθηση. Και μέτρησε τις φορές που ήρθε γράμματα, και τις φορές που ήρθε κορώνα, και παρατήρησε ότι όσες πιο πολλές φορές το έριχνε, τόσο περισσότερο ο αριθμός των φορών που ήρθε γράμματα έτεινε να γίνει ίδιος με τον αριθμό των φορών που το νόμισμα ήρθε κορώνα.
Και από τότε, κάθε φορά που συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι με νόμισμα, περιμένουμε παρόμοια αποτελέσματα. Αν δεν τα δούμε, υποψιαζόμαστε ότι το νόμισμα είναι "στημένο" (πχ φέρνει πιο συχνά γράμματα απ' ότι κορώνα)
Στην περίπτωση του monty hall problem (αυτό με τις τρεις πόρτες που η μία κρύβει ένα δώρο) μπορούμε να κάνουμε παρόμοιο πείραμα. Δοκιμάστε το εξής (θα χρειαστείτε ένα φίλο για βοήθεια): πάρτε τρία τραπουλόχαρτα, πχ έναν άσο μπαστούνι, ένα έξι καρό και ένα εφτά καρό, και ζητήστε από το φίλο σας να τα ανακατέψει και να τα απλώσει πάνω στο τραπέζι κλειστά. Προσπαθήστε να μαντέψετε πιο είναι ο άσος. Σημειώστε πόσες φορές βρήκατε τον άσο σε σύνολο πόσων επαναλήψεων.
Θα ανακαλύψετε ότι όσες περισσότερες φορές παίξετε το παιχνίδι, τόσο το πλήθος των φορών που βρήκατε τον άσο θα πλησιάζει το 1/3 το φορών που παίξατε το παιχνίδι.
Φαίνεται λογικό, τρεις επιλογές, μία είναι η σωστή, μία φορά στις τρεις θα σας κάτσει.
Τρεις πόρτες, μία έχει το αυτοκίνητο, μία φορά στις τρεις θα το πετύχετε.
Η πιθανότητα να πετύχετε το αυτοκίνητο είναι μία στις τρεις.
Πίσω στο πρόβλημα του Monty Hall: Αν η πιθανότητα να διαλέξετε τη σωστή πόρτα την πρώτη φορά (πριν ο Monty σας αποκαλύψει μια πόρτα που πάντα περιέχει zonk) είναι μία στις τρεις, και εσείς, ό,τι και να σας δείξει ο Monty, διατηρείτε πάντα την αρχική επιλογή σας, γιατί να αλλάξουν οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο;
Αν δεν κάνετε κάτι εν όψει των νέων δεδομένων, οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο δεν παραμένουν ίδιες;
Ξανά: Αν η στρατηγική σας είναι να μείνετε στην αρχική σας επιλογή, που είχε αρχικά πιθανότητα να είναι σωστή μια φορά στις τρεις, πόσες φορές θα βρείτε το αυτοκίνητο;
Κάντε το πείραμα, και μετρήστε. Χωρίς πείραμα και μετρήσεις, τζάμπα επιχειρηματολογούμε.
Και από τότε, κάθε φορά που συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι με νόμισμα, περιμένουμε παρόμοια αποτελέσματα. Αν δεν τα δούμε, υποψιαζόμαστε ότι το νόμισμα είναι "στημένο" (πχ φέρνει πιο συχνά γράμματα απ' ότι κορώνα)
Στην περίπτωση του monty hall problem (αυτό με τις τρεις πόρτες που η μία κρύβει ένα δώρο) μπορούμε να κάνουμε παρόμοιο πείραμα. Δοκιμάστε το εξής (θα χρειαστείτε ένα φίλο για βοήθεια): πάρτε τρία τραπουλόχαρτα, πχ έναν άσο μπαστούνι, ένα έξι καρό και ένα εφτά καρό, και ζητήστε από το φίλο σας να τα ανακατέψει και να τα απλώσει πάνω στο τραπέζι κλειστά. Προσπαθήστε να μαντέψετε πιο είναι ο άσος. Σημειώστε πόσες φορές βρήκατε τον άσο σε σύνολο πόσων επαναλήψεων.
Θα ανακαλύψετε ότι όσες περισσότερες φορές παίξετε το παιχνίδι, τόσο το πλήθος των φορών που βρήκατε τον άσο θα πλησιάζει το 1/3 το φορών που παίξατε το παιχνίδι.
Φαίνεται λογικό, τρεις επιλογές, μία είναι η σωστή, μία φορά στις τρεις θα σας κάτσει.
Τρεις πόρτες, μία έχει το αυτοκίνητο, μία φορά στις τρεις θα το πετύχετε.
Η πιθανότητα να πετύχετε το αυτοκίνητο είναι μία στις τρεις.
Πίσω στο πρόβλημα του Monty Hall: Αν η πιθανότητα να διαλέξετε τη σωστή πόρτα την πρώτη φορά (πριν ο Monty σας αποκαλύψει μια πόρτα που πάντα περιέχει zonk) είναι μία στις τρεις, και εσείς, ό,τι και να σας δείξει ο Monty, διατηρείτε πάντα την αρχική επιλογή σας, γιατί να αλλάξουν οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο;
Αν δεν κάνετε κάτι εν όψει των νέων δεδομένων, οι πιθανότητες να βρείτε το αυτοκίνητο δεν παραμένουν ίδιες;
Ξανά: Αν η στρατηγική σας είναι να μείνετε στην αρχική σας επιλογή, που είχε αρχικά πιθανότητα να είναι σωστή μια φορά στις τρεις, πόσες φορές θα βρείτε το αυτοκίνητο;
Κάντε το πείραμα, και μετρήστε. Χωρίς πείραμα και μετρήσεις, τζάμπα επιχειρηματολογούμε.
Wednesday, September 24, 2008
the monty hall problem
Όλα αυτά που ακολουθούν έχουν ξαναγραφτεί πολλές φορές, σε πολλά blogs και forums, και έχουν αναλυθεί σε ταινίες, και υπάρχουν και σχετικά video στο youtube, αλλά εγώ δεν ξαναέχω ασχοληθεί μαζί τους, οπότε ορίστε:
Απ΄ ότι μαθαίνω, αυτό το παλιό τηλεπαιχνίδι με όνομα Το Μεγάλο Παζάρι που ο παρουσιαστής κάποια στιγμή σου πρότεινε να διαλέξεις μία από τρεις πόρτες, όπου στην μία υπήρχε ένα αυτοκίνητο και στις άλλες δύο ένα zonk (κάτι ευτελούς αξίας), ήταν παραλλαγή του αμερικάνικου Let's make a deal, που παρουσίαζε κάποιος κύριος Monty Hall.
Η ακριβής διαδικασία ήταν η εξής: Υπάρχουν τρεις πόρτες, η μία κρύβει το αυτοκίνητο. Ο παίχτης διαλέγει μία πόρτα στην τύχη. Ο παρουσιαστής τότε, του αποκαλύπτει τα περιεχόμενα μίας από τις άλλες δύο πόρτες, και πάντα αυτή η πόρτα έχει πίσω της ένα zonk. Αμέσως μετά ο παρουσιαστής προσφέρει στον παίκτη την δυνατότητα να αλλάξει την επιλογή πόρτας που έχει κάνει, και αντί για την αρχική πόρτα που είχε διαλέξει, να διαλέξει την πόρτα που απέμεινε κλειστή.
Και το ερώτημα που κάνει ενδιαφέρον το όλο θέμα είναι: Ποια είναι η βέλτιστη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει ο παίχτης; Είναι πιο συμφέρον να αλλάζει πάντα, είναι πιο συμφέρον να μένει πάντα με την αρχική του επιλογή, ή δεν έχει καμιά σημασία τι θα κάνει;
Ξαναδιατυπώνω: Αν ο παίχτης είχε να παίξει αυτό το παιχνίδι με τον παρουσιαστή εκατό φορές (ή χίλιες φορές), με πια στρατηγική θα κέρδιζε τα περισσότερα αυτοκίνητα; Αν άλλαζε κάθε φορά πόρτα, αν επέμενε πάντα στην αρχική του επιλογή, ή ό,τι και να έκανε δεν θα είχε διαφορά στο πόσα τελικά αυτοκίνητα θα κέρδιζε.
Η δεύτερη διατύπωση έχει το πλεονέκτημα ότι μπορείτε εύκολα να την δοκιμάσετε. Το μόνο που χρειάζεστε είναι τρεις πόρτες, ένα αυτοκίνητο και έναν φίλο να κάνει τον παρουσιαστή. Ή τρία τραπουλόχαρτα εκ των οποίων το ένα θα παριστάνει το αυτοκίνητο (πχ ένας άσσος μπαστούνι) και δύο που θα παριστάνουν τα zonk (πχ ένα έξι και ένα εφτά καρό). Ζητήστε από τον φίλο να παίξει μαζί σας το παιχνίδι, διαλέξτε μια στρατηγική, και μετρήστε πόσες φορές κερδίσατε.
Θα φτάσετε έτσι σε ένα εμπειρικό συμπέρασμα. Το ζητούμενο είναι να προβλέψουμε το αποτέλεσμα χωρίς να κάνουμε πείραμα. Αναλυτικά.
Απ΄ ότι μαθαίνω, αυτό το παλιό τηλεπαιχνίδι με όνομα Το Μεγάλο Παζάρι που ο παρουσιαστής κάποια στιγμή σου πρότεινε να διαλέξεις μία από τρεις πόρτες, όπου στην μία υπήρχε ένα αυτοκίνητο και στις άλλες δύο ένα zonk (κάτι ευτελούς αξίας), ήταν παραλλαγή του αμερικάνικου Let's make a deal, που παρουσίαζε κάποιος κύριος Monty Hall.
Η ακριβής διαδικασία ήταν η εξής: Υπάρχουν τρεις πόρτες, η μία κρύβει το αυτοκίνητο. Ο παίχτης διαλέγει μία πόρτα στην τύχη. Ο παρουσιαστής τότε, του αποκαλύπτει τα περιεχόμενα μίας από τις άλλες δύο πόρτες, και πάντα αυτή η πόρτα έχει πίσω της ένα zonk. Αμέσως μετά ο παρουσιαστής προσφέρει στον παίκτη την δυνατότητα να αλλάξει την επιλογή πόρτας που έχει κάνει, και αντί για την αρχική πόρτα που είχε διαλέξει, να διαλέξει την πόρτα που απέμεινε κλειστή.
Και το ερώτημα που κάνει ενδιαφέρον το όλο θέμα είναι: Ποια είναι η βέλτιστη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει ο παίχτης; Είναι πιο συμφέρον να αλλάζει πάντα, είναι πιο συμφέρον να μένει πάντα με την αρχική του επιλογή, ή δεν έχει καμιά σημασία τι θα κάνει;
Ξαναδιατυπώνω: Αν ο παίχτης είχε να παίξει αυτό το παιχνίδι με τον παρουσιαστή εκατό φορές (ή χίλιες φορές), με πια στρατηγική θα κέρδιζε τα περισσότερα αυτοκίνητα; Αν άλλαζε κάθε φορά πόρτα, αν επέμενε πάντα στην αρχική του επιλογή, ή ό,τι και να έκανε δεν θα είχε διαφορά στο πόσα τελικά αυτοκίνητα θα κέρδιζε.
Η δεύτερη διατύπωση έχει το πλεονέκτημα ότι μπορείτε εύκολα να την δοκιμάσετε. Το μόνο που χρειάζεστε είναι τρεις πόρτες, ένα αυτοκίνητο και έναν φίλο να κάνει τον παρουσιαστή. Ή τρία τραπουλόχαρτα εκ των οποίων το ένα θα παριστάνει το αυτοκίνητο (πχ ένας άσσος μπαστούνι) και δύο που θα παριστάνουν τα zonk (πχ ένα έξι και ένα εφτά καρό). Ζητήστε από τον φίλο να παίξει μαζί σας το παιχνίδι, διαλέξτε μια στρατηγική, και μετρήστε πόσες φορές κερδίσατε.
Θα φτάσετε έτσι σε ένα εμπειρικό συμπέρασμα. Το ζητούμενο είναι να προβλέψουμε το αποτέλεσμα χωρίς να κάνουμε πείραμα. Αναλυτικά.
Sunday, September 21, 2008
στοχαστικός
Φαντεζί λέξη που χρησιμοποιούν οι μαθηματικοί για να εντυπωσιάσουν τους ξένους (όλους τους άλλους που δεν είναι μαθηματικοί). Στο πλαίσιο των μαθηματικών, στοχαστικός είναι ο μη-ντετερμινιστικός, αυτός που περιέχει τυχαιότητα, αυτός για τον οποίο δεν είμαστε σίγουροι, αυτός που δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα.
Saturday, September 20, 2008
Identification vs Authentication
Συνήθως, για να πείσεις έναν υπολογιστή ότι είσαι αυτός που είσαι, απαιτούνται δύο πράγματα. Ένα Όνομα Χρήστη (username) που λέει στον υπολογιστή ποιος είσαι (και το username δεν είναι μυστικό, το ξέρουν και οι φίλοι σου), και ένα Συνθηματικό (password) που πείθει τον υπολογιστή ότι όντως είσαι αυτός που υποστηρίζεις ότι είσαι (και το password είναι μυστικό, το ξέρεις μόνο εσύ). Η διαδικασία λέγεται στα αγγλικά authentication. Στα ελληνικά ας το πούμε "Πιστοποίηση της Ταυτότητας".
(Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να πείσεις έναν υπολογιστή ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι, όπως το δακτυλικό σου αποτύπωμα, ή κάποια μαγνητική κάρτα-κλειδί που κρατάς στο πορτοφόλι σου.)
Το θέμα είναι πώς να κάνεις κάτι παρόμοιο σε συναλλαγές που η άλλη άκρη δεν είναι υπολογιστής αλλά άνθρωπος. Πχ, πως πείθεις τον υπάλληλο της τράπεζας με τον οποίο μιλάς στο τηλέφωνο ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι.
Υπάρχει εκεί ένα πρόβλημα, γιατί οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, δεν εμπλέκουν το αντίστοιχο κάποιου password. Εμπλέκουν μόνο το αντίστοιχο του username.
Για να πιστοποιήσεις την ταυτότητα σου από τηλεφώνου, σου ζητείται συνήθως να επαναλάβεις δεδομένα που ΔΕΝ είναι μυστικά. Σου ζητάνε να επαναλάβεις το αντίστοιχο του Ονόματος Χρήστη σου.
Γιατί το ΑΦΜ σου και ο ΑΔΤ σου είναι απλά ονόματα χρήστη. Δεν είναι κάποιου είδους μυστική πληροφορία. Ειδικά οι Αριθμοί Φορολογικού Μητρώου που ανήκουν σε εταιρείες και επαγγελματίες είναι ο τρόπος με τον οποίο εντοπίζεις μια εταιρεία στα μητρώα της εφορίας και μαθαίνεις για την οικονομική της κατάσταση, όπως και θα έπρεπε να κάνεις για να αποφασίσεις αν θα συνεργαστείς μαζί της.
Γι' αυτό και το ΑΦΜ δεν θεωρείται προσωπικό δεδομένο και εμφανίζεται στις οικονομικές καταστάσεις που είναι υποχρεωμένες να δημοσιοποιούν κάποιες νομικές μορφές εταιρειών.
Ίδια είναι και η φύση του αριθμού ταυτότητας. Δεν είναι προσωπικό δεδομένο. Είναι ένας μοναδικός αριθμός που σου αποδίδεται για να μην μπλέκουμε με Ονόματα, Επίθετα, Ονόματα Πατρός και Ημ. Γέννησης.
Το ΑΦΜ είναι το username σου για την ΔΟΥ, και ο ΑΔΤ είναι το username σου για το λοιπό κράτος. Αλλά δεν έχεις password.
Το θέμα δεν είναι να μένουν μυστικοί οι ΑΦΜ και ΑΔΤ. Το θέμα είναι να χρησιμοποιούνται για την δουλειά που φτιάχτηκαν, και να στηθούν άλλοι, πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την Πιστοποίηση της Ταυτότητας από το να σε ρωτάει ο υπάλληλος της τράπεζας που μένεις, πότε γεννήθηκες και πως λέγανε την πρώτη σου γκόμενα.
(οι "αγνιστές" (purists) ας αντικαταστήσουν την φράση "να πείσεις έναν υπολογιστή" με την πολυπλοκότερη αλλά ακριβέστερη "να πείσεις ένα πρόγραμμα υπολογιστή ή ένα υπολογιστικό σύστημα")
(Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να πείσεις έναν υπολογιστή ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι, όπως το δακτυλικό σου αποτύπωμα, ή κάποια μαγνητική κάρτα-κλειδί που κρατάς στο πορτοφόλι σου.)
Το θέμα είναι πώς να κάνεις κάτι παρόμοιο σε συναλλαγές που η άλλη άκρη δεν είναι υπολογιστής αλλά άνθρωπος. Πχ, πως πείθεις τον υπάλληλο της τράπεζας με τον οποίο μιλάς στο τηλέφωνο ότι όντως είσαι αυτός που λες ότι είσαι.
Υπάρχει εκεί ένα πρόβλημα, γιατί οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, δεν εμπλέκουν το αντίστοιχο κάποιου password. Εμπλέκουν μόνο το αντίστοιχο του username.
Για να πιστοποιήσεις την ταυτότητα σου από τηλεφώνου, σου ζητείται συνήθως να επαναλάβεις δεδομένα που ΔΕΝ είναι μυστικά. Σου ζητάνε να επαναλάβεις το αντίστοιχο του Ονόματος Χρήστη σου.
Γιατί το ΑΦΜ σου και ο ΑΔΤ σου είναι απλά ονόματα χρήστη. Δεν είναι κάποιου είδους μυστική πληροφορία. Ειδικά οι Αριθμοί Φορολογικού Μητρώου που ανήκουν σε εταιρείες και επαγγελματίες είναι ο τρόπος με τον οποίο εντοπίζεις μια εταιρεία στα μητρώα της εφορίας και μαθαίνεις για την οικονομική της κατάσταση, όπως και θα έπρεπε να κάνεις για να αποφασίσεις αν θα συνεργαστείς μαζί της.
Γι' αυτό και το ΑΦΜ δεν θεωρείται προσωπικό δεδομένο και εμφανίζεται στις οικονομικές καταστάσεις που είναι υποχρεωμένες να δημοσιοποιούν κάποιες νομικές μορφές εταιρειών.
Ίδια είναι και η φύση του αριθμού ταυτότητας. Δεν είναι προσωπικό δεδομένο. Είναι ένας μοναδικός αριθμός που σου αποδίδεται για να μην μπλέκουμε με Ονόματα, Επίθετα, Ονόματα Πατρός και Ημ. Γέννησης.
Το ΑΦΜ είναι το username σου για την ΔΟΥ, και ο ΑΔΤ είναι το username σου για το λοιπό κράτος. Αλλά δεν έχεις password.
Το θέμα δεν είναι να μένουν μυστικοί οι ΑΦΜ και ΑΔΤ. Το θέμα είναι να χρησιμοποιούνται για την δουλειά που φτιάχτηκαν, και να στηθούν άλλοι, πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την Πιστοποίηση της Ταυτότητας από το να σε ρωτάει ο υπάλληλος της τράπεζας που μένεις, πότε γεννήθηκες και πως λέγανε την πρώτη σου γκόμενα.
(οι "αγνιστές" (purists) ας αντικαταστήσουν την φράση "να πείσεις έναν υπολογιστή" με την πολυπλοκότερη αλλά ακριβέστερη "να πείσεις ένα πρόγραμμα υπολογιστή ή ένα υπολογιστικό σύστημα")
felek
Η Μοίρα, στα Τούρκικα. Εικάζεται ότι η προσφιλής έκφραση "Γαμώ το φελέκι μου" προέρχεται από εκεί.
Monday, September 15, 2008
Κηλαϊδόνης - Μηλιώκας
Μετά από είκοσι χρόνια απουσίας, ο Μηλιώκας επιστρέφει σήμερα στη Μονή Λαζαριστών με το προεφηβικό μου είδωλο, τον Λουκιανό Κηλαϊδόνη. Oh, I'm so there, come rain or shine!
Sunday, September 14, 2008
G7
Νομίζω είμαι έτοιμος να αλλάξω κατηγορία και να πάρω μια Canon G9 ... Δοκίμασα το προηγούμενο μοντέλο (την G7) και η διαφορά από την μικρή Sony DSC-W55 είναι δραματική...
λουγκρομάνα
Η γυναίκα που κάνει παρέα κυρίως με gay άντρες. Η ελληνική εκδοχή του fag hag, επίσης κάτι που δεν είχα ξανακούσει και πρωτάκουσα χθες.
Monday, September 08, 2008
συχνότητες
Οι συμμαθήτριες μου στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, πριν ανακαλύψουν τη χαρά που προσφέρει το πέος και εθιστούν, ασχολούνταν με διάφορα ανούσια, όπως να περνάνε η μία στην άλλη μυστικά μηνύματα γραμμένα σε κώδικα.
Οι κώδικες αυτοί συνήθως ήταν μια μορφή αυτού που οι κρυπτογράφοι ονομάζουν substitution cipher, οι συμμαθήτριες μου απλά αντικαθιστούσαν κάθε γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου με ένα σύμβολο, και έγραφαν τα μηνύματα χρησιμοποιώντας αυτή την παράξενη συλλογή συμβόλων.
Δεν ήταν πολύ δύσκολο να αποκρυπτογραφήσεις τα μηνύματα, η βασική ιδέα ήταν να μετρήσεις πόσες φορές εμφανιζόταν κάθε σύμβολο στο κείμενο. Μετά, άρχιζες τις υποθέσεις. Το πιο συχνό σύμβολο ήταν μάλλον το "α", αντικαθιστούσες το α στο κείμενο, έψαχνες για τυχόν δισύλλαβες λέξεις που είχαν ένα "α" για να εντοπίσεις το "τ", δοκίμαζες με το δεύτερο πιο συχνό γράμμα, και σιγά-σιγά οι λέξεις αποκαλύπτονταν...
Πάνω-κάτω το ίδιο κόλπο κάνει και ο Internet Explorer στην προσπάθεια του να μαντέψει σε ποια γλώσσα είναι γραμμένη μια σελίδα που επισκέπτεστε.
Εξηγούμαι.
Ο IE διαθέτει καταλόγους με τις συχνότητες των γραμμάτων ποικιλίας γλωσσών. Μπορεί και όλων των ζώντων γλωσσών. Με τον όρο "Κατάλογος Συχνοτήτων" εννοώ ότι για κάθε γράμμα της Ελληνικής (ή της Ιταλικής ή της Ρωσικής) διαθέτει έναν αριθμό που μας λέει σε τι αναλογία με τα άλλα γράμματα θα εμφανιστεί αυτό το γράμμα σε ένα κείμενο.
Πχ, ότι τα "α" θα αποτελούν το 12% των γραμμάτων ενός ελληνικού κειμένου, τα "τα" το 9% των γραμμάτων, και πάει λέγοντας.
Οπότε, μετρώντας τις συχνότητες εμφάνισης των γραμμάτων μιας σελίδας στο internet, και αντιπαραβάλλοντας με τους καταλόγους, μπορεί κανείς να μαντέψει σε τι γλώσσα είναι γραμμένο ένα κείμενο. Όχι πάντα, μερικές σελίδες μπορεί να περιέχουν παραπάνω από μία γλώσσες, ή να περιέχουν κείμενα που τα γράμματα τους δεν ακολουθούν την συνηθισμένη κατανομή. Αλλά γενικά, το κόλπο λειτουργεί καλά.
Όλα τα παραπάνω εξηγούν γιατί μερικές σελίδες που εμφανίζονται στα ελληνικά στον Internet Explorer, εμφανίζονται με ό,τι νάναι σύμβολα στον Firefox. O Internet Explorer κάνει την επιπλέον προσπάθεια να μαντέψει την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένη η σελίδα, ενώ ο Firefox περιμένει η ίδια η σελίδα κάπου να λέει σε τι γλώσσα είναι γραμμένη. Και αρκετές σελίδες εκεί έξω, δεν το λένε. Αν και θα έπρεπε.
Και όλα αυτά τα γράφω γιατί τα χρωστούσα από τότε που είχα ενθουσιαστεί με το Wordle.net, και του είχα ζητήσει να απεικονίσει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου σε μέγεθος ανάλογο με τη συχνότητα εμφάνισης τους.
Οι κώδικες αυτοί συνήθως ήταν μια μορφή αυτού που οι κρυπτογράφοι ονομάζουν substitution cipher, οι συμμαθήτριες μου απλά αντικαθιστούσαν κάθε γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου με ένα σύμβολο, και έγραφαν τα μηνύματα χρησιμοποιώντας αυτή την παράξενη συλλογή συμβόλων.
Δεν ήταν πολύ δύσκολο να αποκρυπτογραφήσεις τα μηνύματα, η βασική ιδέα ήταν να μετρήσεις πόσες φορές εμφανιζόταν κάθε σύμβολο στο κείμενο. Μετά, άρχιζες τις υποθέσεις. Το πιο συχνό σύμβολο ήταν μάλλον το "α", αντικαθιστούσες το α στο κείμενο, έψαχνες για τυχόν δισύλλαβες λέξεις που είχαν ένα "α" για να εντοπίσεις το "τ", δοκίμαζες με το δεύτερο πιο συχνό γράμμα, και σιγά-σιγά οι λέξεις αποκαλύπτονταν...
Πάνω-κάτω το ίδιο κόλπο κάνει και ο Internet Explorer στην προσπάθεια του να μαντέψει σε ποια γλώσσα είναι γραμμένη μια σελίδα που επισκέπτεστε.
Εξηγούμαι.
Ο IE διαθέτει καταλόγους με τις συχνότητες των γραμμάτων ποικιλίας γλωσσών. Μπορεί και όλων των ζώντων γλωσσών. Με τον όρο "Κατάλογος Συχνοτήτων" εννοώ ότι για κάθε γράμμα της Ελληνικής (ή της Ιταλικής ή της Ρωσικής) διαθέτει έναν αριθμό που μας λέει σε τι αναλογία με τα άλλα γράμματα θα εμφανιστεί αυτό το γράμμα σε ένα κείμενο.
Πχ, ότι τα "α" θα αποτελούν το 12% των γραμμάτων ενός ελληνικού κειμένου, τα "τα" το 9% των γραμμάτων, και πάει λέγοντας.
Οπότε, μετρώντας τις συχνότητες εμφάνισης των γραμμάτων μιας σελίδας στο internet, και αντιπαραβάλλοντας με τους καταλόγους, μπορεί κανείς να μαντέψει σε τι γλώσσα είναι γραμμένο ένα κείμενο. Όχι πάντα, μερικές σελίδες μπορεί να περιέχουν παραπάνω από μία γλώσσες, ή να περιέχουν κείμενα που τα γράμματα τους δεν ακολουθούν την συνηθισμένη κατανομή. Αλλά γενικά, το κόλπο λειτουργεί καλά.
Όλα τα παραπάνω εξηγούν γιατί μερικές σελίδες που εμφανίζονται στα ελληνικά στον Internet Explorer, εμφανίζονται με ό,τι νάναι σύμβολα στον Firefox. O Internet Explorer κάνει την επιπλέον προσπάθεια να μαντέψει την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένη η σελίδα, ενώ ο Firefox περιμένει η ίδια η σελίδα κάπου να λέει σε τι γλώσσα είναι γραμμένη. Και αρκετές σελίδες εκεί έξω, δεν το λένε. Αν και θα έπρεπε.
Και όλα αυτά τα γράφω γιατί τα χρωστούσα από τότε που είχα ενθουσιαστεί με το Wordle.net, και του είχα ζητήσει να απεικονίσει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου σε μέγεθος ανάλογο με τη συχνότητα εμφάνισης τους.
Sunday, September 07, 2008
μόντα, η
Από το αγγλικό mod, που στην συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί σύντμηση της λέξης modification, και αναφέρεται στην δια χειρός τροποποίηση μιας συσκευής για να κάνει κάτι παραπάνω (ή κάτι διαφορετικό) από αυτό είχε κατά νου ο κατασκευαστής.
(Να μην συγχέεται με την άλλη σημασία της λέξης mod, αυτή που αποτελεί σύντμηση της λέξης modulo, και παραπέμπει σε μαθηματικές έννοιες, θεός φυλάξοι)
Κλασσικό παράδειγμα μόντας είναι τα τροποποιημένα παπιά (όχι τα πτηνά, αυτά με τις ρόδες), με παράξενες εξατμήσεις σέμπρικ, σέλες, πηρούνια, τροχούς και κινητήρες.
Άλλο παράδειγμα είναι ο Υπολογιστής που ο ιδιοκτήτης έχει ξηλώσει τους αρχικούς μηχανισμούς απαγωγής θερμότητας και έχει εγκαταστήσει στη θέση τους ένα μικρό ψυγείο.
(Να μην συγχέεται με την άλλη σημασία της λέξης mod, αυτή που αποτελεί σύντμηση της λέξης modulo, και παραπέμπει σε μαθηματικές έννοιες, θεός φυλάξοι)
Κλασσικό παράδειγμα μόντας είναι τα τροποποιημένα παπιά (όχι τα πτηνά, αυτά με τις ρόδες), με παράξενες εξατμήσεις σέμπρικ, σέλες, πηρούνια, τροχούς και κινητήρες.
Άλλο παράδειγμα είναι ο Υπολογιστής που ο ιδιοκτήτης έχει ξηλώσει τους αρχικούς μηχανισμούς απαγωγής θερμότητας και έχει εγκαταστήσει στη θέση τους ένα μικρό ψυγείο.
τα πάντα
Νόμιζα ότι είχα πάρει τα πάντα για την πρώτη χρήση του πλυντηρίου (απορρυπαντικό, μαλακτικό, πλαστική λεκάνη, ηλεκτρικό σίδερο, σιδερώστρα, απλώστρα εσωτερικού χώρου), αλλά τελικά μου διέφυγε το σημαντικότερο.
Δεν έχω μανταλάκια.
Δεν έχω μανταλάκια.
Friday, September 05, 2008
anal
Ξεκινάω καμπάνια (σταυροφορία) για την κατάργηση της συντομογραφίας "anal" σαν συντόμευση του "Αναλυτική" στo Ελληνικό Business Software. Όσοι έχουν χαμογελάσει έστω και λίγο διαβάζοντας παλαιό κώδικα που περιέχει μεταβλητές, ονόματα πεδίων και λοιπά αντικείμενα με τη λέξη anal σαν συνθετικό τους, μπορούν να ρίξουν την ψήφο τους εδώ, ή να συμμετάσχουν στο σχετικό group του facebook.
πλυντήριο
Οι περισσότερες 30κάτι φίλες που έχω υποστηρίζουν ότι δεν μένεις μόνος σου αν δεν κάνεις μόνος σου την μπουγάδα σου. Αν ακόμη κάνει την μπουγάδα σου η μάνα σου, τότε το διαμέρισμα που νοικιάζεις είναι απλά γαμηστρώνας πολυτελείας.
Δεν δίνω και πολύ σημασία στα λεγόμενα των 30κάτι φίλων μου, γιατί έχουν καεί τόσες πολλές φορές στο γάλα που φυσάνε και το γιαούρτι, αλλά, παρόλα αυτά, αγόρασα ένα πλυντήριο Miele (γιατί άκουσα ότι είναι γερά και δεν σπάνε), και έχω μπει στην διαδικασία να το εκπαιδεύσω να μου πλένει τα ρούχα.
Προς το παρόν, τίποτα. Απλά κάθεται και με κοιτάει.
Αλλά θα το στρώσω, άρχισα να το σχολιάζω στο blog της οικιακής οικονομίας, και σε λίγες μέρες θα έχω μερικά συμπεράσματα.
(α, και ψάχνοντας της ορθή ορθογραφία του "γαμηστρώνα", ανακάλυψα το slang.gr)
Δεν δίνω και πολύ σημασία στα λεγόμενα των 30κάτι φίλων μου, γιατί έχουν καεί τόσες πολλές φορές στο γάλα που φυσάνε και το γιαούρτι, αλλά, παρόλα αυτά, αγόρασα ένα πλυντήριο Miele (γιατί άκουσα ότι είναι γερά και δεν σπάνε), και έχω μπει στην διαδικασία να το εκπαιδεύσω να μου πλένει τα ρούχα.
Προς το παρόν, τίποτα. Απλά κάθεται και με κοιτάει.
Αλλά θα το στρώσω, άρχισα να το σχολιάζω στο blog της οικιακής οικονομίας, και σε λίγες μέρες θα έχω μερικά συμπεράσματα.
(α, και ψάχνοντας της ορθή ορθογραφία του "γαμηστρώνα", ανακάλυψα το slang.gr)
Wednesday, September 03, 2008
It was the 3rd of September...
... the day I'll always remember (οι στίχοι από το Papa was a rolling stone, που με ενθουσιάζει κάθε φορά που το ακούω, και μου ήρθε να μνημονεύσω μιας και είναι πάλι τρεις του Σεπτέμβρη. Αν δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω, μπορείτε να δείτε το video στο youtube)
chrome
Ο νέος browser της Google, ονόματι Chrome, είναι φτιαγμένος για ένα και μόνο σκοπό: Να επιτρέψει σε όλα τα προγράμματα του κόζεμου™ να μεταφερθούν στο web.
Είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε μελλοντικά, να μην χρειάζεται να εγκαταστήσετε τίποτε στον υπολογιστή σας.
Είναι σχεδιασμένος για να λειτουργεί τέλεια σε αυτόν το Gmail, το Google Calendar, τα Google Docs, και όλες οι παρόμοιες "εφαρμογές".
Είναι σχεδιασμένος για την μεγάλη αλλαγή, είναι σχεδιασμένος για το "The Big Switch".
Και έχω να δω τόσο καλοφτιαγμένο πρόγραμμα από τότε που η Google άνοιξε το Gmail.
Και επειδή είναι Σεπτέμβρης, και επειδή μπορεί και να είμαι Ρομαντικός κατά βάθος, θα κατεβάσω τις ασπίδες κυνισμού ™ και θα ρισκάρω να πω ότι ναι, αυτοί στη Google απλά φτιάχνουν καλύτερο software.
Και ναι, το κάνουν από καρδιάς.
Είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε μελλοντικά, να μην χρειάζεται να εγκαταστήσετε τίποτε στον υπολογιστή σας.
Είναι σχεδιασμένος για να λειτουργεί τέλεια σε αυτόν το Gmail, το Google Calendar, τα Google Docs, και όλες οι παρόμοιες "εφαρμογές".
Είναι σχεδιασμένος για την μεγάλη αλλαγή, είναι σχεδιασμένος για το "The Big Switch".
Και έχω να δω τόσο καλοφτιαγμένο πρόγραμμα από τότε που η Google άνοιξε το Gmail.
Και επειδή είναι Σεπτέμβρης, και επειδή μπορεί και να είμαι Ρομαντικός κατά βάθος, θα κατεβάσω τις ασπίδες κυνισμού ™ και θα ρισκάρω να πω ότι ναι, αυτοί στη Google απλά φτιάχνουν καλύτερο software.
Και ναι, το κάνουν από καρδιάς.
Tuesday, September 02, 2008
copenhagen gay pride 2008
Έχω μια τάση να πέφτω πάνω σε Gay Pride Parades κατά τη διάρκεια των διακοπών μου τα τελευταία χρόνια. Λες το σύμπαν να προσπαθεί να μου πει κάτι;
Στο Gay Pride 2008 της Κοπεγχάγης, ήταν ευγενέστατοι, μου έδωσαν και set προφυλακτικών μαζί με σακουλάκι λιπαντικό.
Monday, September 01, 2008
complete waste of time
Με την ευκαιρία της αρχής της νέας χρονιάς (η 1η Σεπτεμβρίου είναι η πραγματική αρχή της χρονιάς, η 1η Ιανουαρίου είναι δικαιολογία για διακοπές), θα αναφέρω εδώ μια μικρή λίστα με πράγματα που αποτελούν σπατάλη του λίγου χρόνου που μου έμεινε, και θα προσπαθήσω να μην τα κάνω άλλο:
1. Παρακολούθηση τηλεοπτικών σειρών
2. Ανάγνωση εκατοντάδων posts σε δεκάδες blogs
3. Τακτικός έλεγχος του account μου στο facebook, με στόχο την άμεση απόρριψη προσκλήσεων συμμετοχής σε δράσεις αλλαγής των κοινωνικών δομών.
4. Αναμονή για νέα email στο gmail, και άμεση ανάγνωση και αρχειοθέτηση τους.
Λέω, στον χρόνο που θα κερδίσω με το να μην κάνω όλα τα παραπάνω, να γίνω αλκοολικός. Ή τζογαδόρος. Ή να μάθω ρωσικά. Ή απλά να βαριέμαι. Κάτι θα σκεφτώ, τόσο χρόνο θα έχω.
1. Παρακολούθηση τηλεοπτικών σειρών
2. Ανάγνωση εκατοντάδων posts σε δεκάδες blogs
3. Τακτικός έλεγχος του account μου στο facebook, με στόχο την άμεση απόρριψη προσκλήσεων συμμετοχής σε δράσεις αλλαγής των κοινωνικών δομών.
4. Αναμονή για νέα email στο gmail, και άμεση ανάγνωση και αρχειοθέτηση τους.
Λέω, στον χρόνο που θα κερδίσω με το να μην κάνω όλα τα παραπάνω, να γίνω αλκοολικός. Ή τζογαδόρος. Ή να μάθω ρωσικά. Ή απλά να βαριέμαι. Κάτι θα σκεφτώ, τόσο χρόνο θα έχω.
Subscribe to:
Posts (Atom)