Είναι από αυτές τις ταινίες που ανταποκρίνονται πλήρως στην εικόνα που έχεις γι' αυτές μέσα στο μυαλό σου πριν πας στον κινηματογράφο. Μία μίξη παραδοσιακών ηθοποιών, γραφικών υπολογιστή, και post production εφέ, σε μια εκπληκτικής αισθητικής ταινία που πρέπει να την δεις στη μεγάλη οθόνη για να σε χτυπήσει με όλη της τη δύναμη.
Μετά το τέλος, σε έχει πιάσει αυτό το συναίσθημα που σε έπιανε όταν ήσουν 9, μετά την κυριακάτικη πρωινή παράσταση ταινίας καράτε, που έβγαινες από τον κινηματογράφο και νόμιζες ότι ήσουν ο κυρίαρχος του κόσμου.
Παρόλα τα ρηχά μηνύματα για πατρίδα, οικογένεια και δημοκρατία, και παρόλη της ωραιοποίηση της βίας, η ταινία παραμένει από τις πιο εντυπωσιακές δημιουργίες που έχω δει.
5 comments:
oloi lene oti einai entiposiaki alla kaneis de milaei gia kallitexniki tainia..
μια όμορφη ταινία δεν είναι μια καλλιτεχνική ταινία;
Και έχει μια απο τις υπέρτατες ατάκες μέσα η ταινία, και απορώ (αφού ήδη παίζει 5 μέρες) πως δεν έχει γίνει ντόρος στα στέκια και στα κανάλια των Αθηνέζων!!
Apo to comic me eixe meinei to ti egine me to manteio ton Delphon. Den exo idea an to 'kopsane' stin tenia. Perimeno na pao na tin do se IMAX.
Nα σημειώσω ότι στο graphic novel του Frank Miller, δε γίνεται πουθενά λόγος περί "τρόμου εξ ανατολής" και όλων αυτών των αμερικανικών κλαπαρχιδιώνε. Και, σε αντίθεση με το Sin City, αλλάξανε/προσθέσανε μερικές σκηνές.
Γενικά όμως κι εμένα τις ίδιες εντυπώσεις μου άφησε.
Post a Comment