Saturday, October 21, 2006

You can call me Norman

...όλα αυτά βέβαια, γιατί η νέα κιθάρα που αγόρασα είναι σαφώς πιο ευκολόπαιχτη από την Yamaha FG 412 black, με την οποία παλεύω τα τελευταία χρόνια, οπότε δοκιμάζω να παίξω ό,τι μου έρχεται στο μυαλό και δεν τολμούσα.

Είναι μια Norman B18 με Fishman Classic 4 ηλεκτρικά, που αγόρασα από τον Τσέλιο, όχι γιατί ήξερα, αλλά γιατί με πίεσε αυτός, που τον εμπιστεύτηκα ότι ήξερε.

7 comments:

Unknown said...

..mind he's strictly rhythm he doesn't want to make it cry or sing...

(Dire Straits, The Sultans of Swing)

islazy said...

Μεγεια!!!!!!!!!!
Τι θα την κάνεις την παλια; :D

Anonymous said...

Μα καλά ποιος άσχετος σε έπεισε να πάρεις αυτό το απαίσιο όργανο?? :) Μεγειαααά! Καλόπαιχτη και try make it cry or sing!!! Αααα...και για να μην ξεχνιόμαστε...Τι θα την κάνεις την παλιά?? Ξέρεις εγώ και η hammett την γουστάραμε πολύ τη yamaha...
PS. Τελικά στη σετάρισε?? Με τις Elixir??

Unknown said...

Λέω να δωρίσω τη yamaha στο τυχερό ζευγάρι κιθαριστών wannabe, που ζει τη μισή του ζωή στην Αγγλία και την άλλη μισή στη Θεσσαλονίκη. Μισή-Μισή. Θα συντάξουμε ένα συμφωνητικό όταν επιστρέψετε...

Unknown said...

Α, ο άνθρωπος που με αποκάλεσε κάποτε "αθλητή της κυριακής" υποθέτω;

Ye-Olde said...

αλήθεια, εκείνη η Ibanez που να βρίσκεται;

Unknown said...

Γιώργο; είσαι στ' αλήθεια εσύ; είναι δυνατόν; τα όνειρα μου πραγματικότητα; επέστρεψες απ' τα ξένα;