A Worker

There are two kinds of people in this world: the workers and the hustlers. The hustlers never work, and the workers never hustle. And you, my friend, are a worker.

(τουλάχιστον έτσι μου είχε πει ο φίλος μου ο Κώστας, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Coughlin από την θρυλική ταινία της νιότης μας)

Crossposting

Πραγματικά ιδιοφυές... Η Ουσία, στο blog του Πιτσιρίκου.

Ζητείται ξανθιά

Ζητείται ξανθιά για να με συνοδέψει σε καραόκε πάρτι και να τραγουδήσουμε ντουέτο το "I'm a Barbie girl" των Aqua.
(Εγώ θα κάνω τον Ken φυσικά)

Young M. Escher does not play it safe

Το βρήκα από ένα post του boing boing... Τι ζωγράφισε ο μικρός Escher στη δασκάλα του και τον έκοψε στο μάθημα...

Backup

Βρήκα (διαβάζοντας εδώ) τον απλούστερο (και καλύτερο) τρόπο να κάνω backup το blog μου (μπας και πάθει τίποτα η google και χάσω το παραλήρημα των τελευταίων δύο ετών). Εγκαθιστώ έναν site ripper (ok, πιο ευγενικά έναν "offline browser", να ένας freeware εδώ) και δημιουργώ ένα αντίγραφο στο δίσκο μου, πλήρες, με σχόλια και εικόνες. Και μετά το συμπιέζω (κατά προτίμηση με 7zip) και το κάνω upload στο gmail μου…

Διαφυλλιστής ο Κοινός

Διαβάζω την διακήρυξη για το e-university, και σε κάποιο σημείο λέει:

"Το υποσύστημα θα λειτουργήσει στο υφιστάμενο δίκτυο του Φορέα και η πρόσβαση στο σύστημα θα γίνεται μέσω ενός κοινού διαφυλλιστή (web browser)."

Υποψιάζομαι ότι εκτός του Διαφυλλιστή του Κοινού, υπάρχει και ο Διαφυλλιστής ο Μεγαλοπρεπής που ζει μόνο σε 64bit λειτουργικά, και ο Διαφυλλιστής ο Μεταναστευτικός που ζει τα καλοκαίρια σε PDAs και τους χειμώνες σε SUN SPARCstation's…

Sex, Sex, Sex

Αρχικά, να πω ότι όλοι οι φίλοι μου που έχουν, ή πρόκειται να αποκτήσουν παιδιά, διαβάζοντας τα παρακάτω, θα αποθαρρυνθούν να μου προτείνουν baby-sitting ή ακόμη και να περάσω χρόνο μόνος μαζί με τα παιδιά τους, αλλά είμαι διατεθειμένος να το ανεχτώ.

Σκέφτομαι λοιπόν, αν ποτέ μου δοθεί η ευκαιρία να μεγαλώσω και να γαλουχήσω μικρά παιδιά (δικά μου ή αλλονών, δεν έχει σημασία), να δοκιμάσω να καλλιεργήσω την εξής πρωτοποριακή και εξωφρενική ιδέα:

"Το σεξ είναι κάτι που το κάνεις με κάποιον που σου αρέσει".

Εξηγώ:

Το σεξ δεν είναι σπορ (αν και μερικοί από εμάς κρατάμε σκορ).
Το σεξ δεν είναι το επιστέγασμα μιας πορείας όπου πρέπει να αποδείξεις στον άλλο ότι αξίζεις να στο δώσει.
Το σεξ δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεσαι (εκτός και αν δεν στο προσφέρει κανένας).
Το σεξ δεν είναι ένα από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα (δεν είναι καν ένα από 200.000 μικρότερα αμαρτήματα στα οποία μπορεί να υποπέσει ο κοινός θνητός)
Το σεξ δεν σε δεσμεύει στο να πάρεις τηλέφωνο μετά.
Το σεξ δεν είναι κάτι που χρειάζεται να περιμένεις τον τέλειο σύντροφο για να το δοκιμάσεις. Μπορείς να βρεις τον τέλειο σύντροφο αργότερα.

Το σεξ δεν είναι το πρόβλημα. Είναι απλά κάτι που μπορείς να το κάνεις μόνος, με φίλους ή και με παρέα.

Ελπίζω λοιπόν, έχοντας γαλουχήσει μια γενιά ανθρώπων με τέτοιες αρχές, και αυτή με τη σειρά τους γαλουχήσουν την επόμενη, να πετύχω τα εξής:

1. Όλοι να κάνουν σεξ, λίγο ή πολύ, όσο και όπως τους αρέσει.


2. Να ανεβεί το επίπεδο (πολύ σημαντικό, οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαμε καμία εκπαίδευση για το πώς να πηδιόμαστε και το κάνουμε μέτρια).


3. Η λέξη "απιστία" σε αναφορά με τις ανθρώπινες σχέσεις να μην έχει να κάνει με το ποιος κοιμήθηκε με ποιον.


4. Να σταματήσουν οι άνθρωποι να ντρέπονται για το γυμνό τους σώμα.


5. Να μειωθούν οι ενοχές που νιώθει κάποιος σε σχέση με το σεξ (με ποιον το έκανε και αν έπρεπε). Αρκετές ενοχές νιώθει κανείς στη ζωή του για ένα σωρό άλλα πράγματα.

Feelings, nothing more than feelings...

Δεν είναι ότι δεν έχω αισθήματα. Νιώθω αφοσίωση, χρέος, ενοχή, κατάθλιψη, και καμιά φορά και μίσος. Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα...

Every dog has its day...

...but this sure wasn't mine. Αν και ξύπνησα καλά, και πρόλαβα να πιω ένα τσάι και να γράψω για τους κινδύνους της γέννας πριν ξεκινήσω για τη δουλειά, το πράγμα στράβωσε δραματικά γρήγορα. Με το που βγήκα από την πόρτα της πολυκατοικίας άρχισε να ψιλοβρέχει, και με το που καβάλησα την μοτοσικλέτα, αντιλήφθηκα μια ελαφριά μυρωδιά βενζίνης... Μόνο όταν είχα κάνει 500μέτρα και είχα φτάσει στο φανάρι Εγνατίας με Γρηγορίου Ε', ανακάλυψα ότι είχε φύγει από τη θέση του το σωληνάκι που τροφοδοτεί βενζίνη τον δεξιό κύλινδρο και άδειαζα το περιεχόμενο του ρεζερβουάρ στην άσφαλτο.Μετά από 3sec όπου το μυαλό μου κατακλύστηκε από εικόνες του τύπου φλεγόμενη-πλατφόρμα-πετρελαίου-στη-βόρεια-φλεγόμενη-θάλασσα με εργάτες-με-κίτρινες-στολές-να-πηδάν-φλεγόμενοι-στο-φλεγόμενο-νερό, έσβησα τη μηχανή και έσυρα τη μοτοσικλέτα πίσω μέχρι το σπίτι.Αφού βρήκα ταξί μέσα στη βροχή που στο μεταξύ είχε δυναμώσει, έφτασα στη δουλειά με μια ώρα καθυστέρησης, για να ανακαλύψω ότι όλοι οι δαίμονες της κολάσεως είχαν απελευθερωθεί από τα δεσμά τους και με έψαχναν.
Αφού πάλεψα σκληρά με τρελά και απρόσμενα bugs, αφού συμπλήρωσα ατελείωτα έντυπα για την επιθεώρηση ISO της Παρασκευής, σκάει και το τηλεφώνημα από τον συνεργάτη της εταιρείας που αναρωτιέται αν έχω γράψει τις 30 σελίδες περιγραφής έργου για την προκήρυξη 160 σελίδων στην οποία (με εντελώς casual και δεν-τρέχει-κάστανο τρόπο) μου είχε ζητήσει να ρίξω ματιά το αφεντικό μου δύο μέρες πριν...
Γι' αυτό και εγώ για να τους εκδικηθώ όλους, πέρασα όλες τις ώρες από τις τρεις και μετά διαβάζοντας rss feeds και γράφοντας για την δύσκολη ζωή του προγραμματιστή…

Τα πράγματα που δεν σου λένε...

Μιλούσα με έναν φίλο, φοιτητή ιατρικής χθες, και μου είπε ότι συμμετείχε σαν βοηθός σε μια καισαρική, και ανέφερε ότι είναι πολύ πιο καθαρή διαδικασία από την φυσιολογική γέννα, όπου υπάρχει αίμα παντού, και το πιο σημαντικό, αν δεν κάνουν στην ετοιμόγεννη γυναίκα κλύσμα πριν τον τοκετό, χέζεται και δημοσίως κατά τη γέννα...

Αυτό γιατί δεν στο λένε; Εγώ το μόνο που ακούω είναι "το θαύμα της γέννας", άντε και να μου έχει και καμιά μάνα/θεία ότι πονάει πολύ, αλλά ότι χέζεσαι πάνω σου; Μπροστά στους γιατρούς; Δεν είναι μια λεπτομέρεια που πρέπει να την ξέρει κάθε έγκυος;

Μου κρύβουν πράγματα... Κάποιος εκεί έξω δεν μου τα λέει όλα... θέλει να με κρατήσει στην άγνοια...


(here's some links)

Ειρήνη

Την τελευταία φορά που είδα την Ειρήνη, ήταν δεκαπέντε, μασούσε μόνιμα τσίχλα και είχε στο ένα χέρι το κινητό, και κάθε δέκα λεπτά έβγαινε από την τάξη για να μιλήσει στον φανταστικό φίλο της, ενώ εγώ (και πριν από μένα ο Γιώργος) προσπαθούσα επί ματαίω να της μάθω να γράφει ένα for και ένα if.
Σήμερα που είδα την Ειρήνη, ήταν δεκαοκτώ, μασούσε μόνιμα τσίχλα, είχε στο ένα χέρι το κινητό, και κάθε δέκα λεπτά σταματούσε το ποδήλατο για να μιλήσει στον φανταστικό φίλο της.
Είναι απίστευτο ότι μερικοί άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ... Α, και θα ορκιζόμουν ότι στο γυμναστήριο την φέρνει η μάνα της...

Μυωπία

Τα τελευταία 16 χρόνια βλέπω τον κόσμο μέσα από τα -2.25 βαθμούς μυωπίας γυαλιά ή φακούς επαφής μου. Με το που μπήκα στο ιατρείο του οφθαλμίατρου, και του ανέφερα ότι υποψιάζομαι ότι έχει μεγαλώσει η μυωπία μου, μου είπε να μη λέω βλακείες, η μυωπία δεν μεγαλώνει μετά από μια ηλικία. Οπότε και εγώ του ζήτησα να παραδώσει τα πτυχία του όταν με βρήκε μισό βαθμό πιο πάνω και στα δύο μάτια, συν μισό βαθμό αστιγματισμού που δεν ήξερα ότι είχα… Τελικά, για να το σώσει υποστήριξε ότι μπορεί να είχε αποφασίσει ο οφθαλμίατρος που μου έδωσε τη συνταγή πριν από χρόνια να υπο-διορθώσει τη μυωπία, οπότε μάλλον την είχα εδώ και χρόνια, και εγώ, μια και είμαι σχετικά εύπιστος, τον πίστεψα.
Οπότε από την Πέμπτη βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια, και είναι εκπληκτικό μετά από χρόνια που τα βλέπεις ελαφρώς θολά, να βλέπεις και την κάθε ρυτίδα στα πρόσωπα των γυναικών που περνάνε… Σκατά, ήμουν καλύτερα με τα παλιά γυαλιά…

Birthday meme

Πάτε στην Wikipedia και ψάξτε την ημερομηνία γέννησης σας (εξαιρώντας το έτος). Αναφέρατε τρία ενδιαφέροντα γεγονότα, δύο γεννήσεις και ένα θάνατο, συμπεριλαμβάνοντας και τις χρονιές που συνέβησαν.

Για την 7 Απριλίου:

Γεγονότα:
1827 – O John Walker, άγγλος χημικός, πουλάει το πρώτο του σπίρτο που ανάβει με την τριβή. Το είχε εφεύρει την προηγούμενη χρονιά.
1943 – Πρώτη σύνθεση του LSD, lysergic acid diethylamide (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος), από τον Albert Hoffman.
1945 – 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος: Το Ιαπωνικό θωρηκτό Yamato βυθίζεται 200 ναυτικά μίλια βόρεια της Okinawa.

Γενέθλια:
1954 - Jackie Chan, Ηθοποιός από το Hong Kong
1964 - Russell Crowe, Ηθοποιός από την New Zealand

Θάνατοι:
1614 - El Greco (Δομίνικος Θεοτοκόπουλος), καλλιτέχνης (γεν. 1541)

(η ιδέα από εδώ , που πήρε την ιδέα από εδώ, που πήρε την ιδέα από εδώ, και πάει λέγοντας…)

The names have been changed, again

Όλα αυτά τα ωραία στο Platinum, έγιναν βεβαίως με την 34 επέτειο των γενεθλίων μου. Οι εννιά συμμετέχοντες ήταν ο κώστας #1, ο γιάννης #1, ο νίκος, ο ηλίας, ο παναγιώτης, ο γιάννης #2, ο μάκης, ο κώστας #2 και εγώ. Αλλά για να μην εκθέσουμε κανένα, θα αλλάξουμε τα ονόματα. Για τις ανάγκες των post που θα ακολουθήσουν, ο κώστας #1 θα είναι ο γιάννης, ο γιάννης #2 θα είναι ο ζαφείρης, ο ζαφείρης θα είναι ο μάκης ή ο ηλίας, ανάλογα με το αν το όνομα της εμπλεκόμενης κοπέλας αρχίζει από γράμμα προγενέστερο του Κ, ο ηλίας θα είναι ο μάκης, και οι λοιποί θα είναι οι εαυτοί τους.

Μουνί - Καπέλο

Αυτό που μετανιώνω πιο πολύ απ' όλα είναι ότι δεν είχαμε ούτε καν ένα κινητό με camera για να αποθανατήσω τις μαυρούλες που επέμεναν κάθε είκοσι λεπτά να περνάν από το τραπέζι και να τρίβουν τα κωλαράκια τους στο φαλακρό κεφάλι μου...

(ah, I guess you had to be there...)

A Private Dancer, a Dancer for Money...

Αφού σηκώθηκα, πλύθηκα, πήγα μια βόλτα από τη δουλειά για λίγη δουλειά και μετά γύρισα σπίτι κατά τις δύο, ανακάλυψα ότι είχα ακόμη στρασάκια στο πρόσωπο...
Για να μην μιλήσω για το μυαλό μου... Μετά από 20 ώρες, ακόμη βλέπω μπροστά μου πόδια, κώλους και βυζιά.

Επιτέλους έχω κίνητρα για να δουλέψω σκληρά και να γίνω πλούσιος και να σπαταλάω τα λεφτά μου στο Platinum Gentlemen's Club.

Ή μήπως να δοκιμάσω να αλλάξω δουλειά; Χμμμ… το site το λέει ξεκάθαρα: "Για βιογραφικά ή αιτήσεις συνεργασίας παρακαλώ επικοινωνήστε με τον κο. Μαλακό Αναστάσιο, τηλ. 2310 537747

(ο τίτλος από το κομμάτι Private Dancer της Tina Turner)

Is this copy legal?

έλα ντε... είναι; δεν είναι; Πότε εμφανίστηκε αυτή η επιλογή στον windows explorer;