Είναι δυνατόν; Προσπαθείς σκληρά, όχι, παλεύεις, μια ζωή για να φτιάξεις ένα όνομα, μια εικόνα, ενός σκληρού, ρεαλιστή, άκαρδου, αδιάφορου, σκληρόπετσου ανθρώπου, και μετά, εκεί που κάθεσαι ήσυχος, σφηνώνεται στο μυαλό σου ένα εντελώς ακατάλληλο τραγούδι και μετά περνάς εβδομάδες ακούγοντας το στο repeat… και ο κόσμος νομίζει ότι είσαι ένας ρομαντικός. Είναι δυνατόν;
Τουλάχιστον την τελευταία φορά που μου έτυχε να κολλήσω με ένα τραγούδι, ήταν το Me And Julio Down By The Schoolyard του Paul Simon, το οποίο άκουγα διαρκώς για κάνα δεκαήμερο… Τώρα; Τώρα μου κόλλησε το Ticket To The Tropics του Gerard Joling. Είναι δυνατόν; 1985; Μέχρι και σόλο σαξόφωνο έχει. Είναι δυνατόν να ακούω τραγούδια για χαμένες αγάπες;
(νομίζω στην πρώτη πρόταση πρέπει να προσθέσω και ψυχαναγκαστικού…)
Tuesday, September 20, 2005
Saturday, September 17, 2005
Παραλλαγή στον Kipling
(Κάπου, κάποτε, βρήκα την παρακάτω παραλλαγή του if του Rudyard Kipling)
Αν μπορείς να αρχίσεις τη μέρα σου χωρίς καφεΐνη,
αν μπορείς να είσαι χαμογελαστός αγνοώντας πόνους και κούραση,
αν μπορείς να μη διαμαρτύρεσαι και να μην κάνεις τους ανθρώπους
να βαριούνται με τα προβλήματα σου,
αν μπορείς να τρως το ίδιο φαΐ κάθε μέρα και να είσαι ευγνώμων γι' αυτό,
αν μπορείς να καταλάβεις πότε οι αγαπημένοι σου είναι πολύ απασχολημένοι
για να σου αφιερώσουν χρόνο,
αν μπορείς να αδιαφορήσεις όταν οι άνθρωποι ξεσπάνε επάνω σου,
αν μπορείς να δεχθείς κριτική και κατηγορίες χωρίς αντίσταση,
αν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον κόσμο χωρίς ψέματα και εξαπάτηση,
αν μπορείς να νικήσεις το άγχος χωρίς ιατρική βοήθεια,
αν μπορείς να χαλαρώσεις χωρίς αλκοόλ,
αν μπορείς να κοιμάσαι βαθιά κάθε βράδυ,
τότε κατά πάσα πιθανότητα είσαι ο οικογενειακός σκύλος.
Αν μπορείς να αρχίσεις τη μέρα σου χωρίς καφεΐνη,
αν μπορείς να είσαι χαμογελαστός αγνοώντας πόνους και κούραση,
αν μπορείς να μη διαμαρτύρεσαι και να μην κάνεις τους ανθρώπους
να βαριούνται με τα προβλήματα σου,
αν μπορείς να τρως το ίδιο φαΐ κάθε μέρα και να είσαι ευγνώμων γι' αυτό,
αν μπορείς να καταλάβεις πότε οι αγαπημένοι σου είναι πολύ απασχολημένοι
για να σου αφιερώσουν χρόνο,
αν μπορείς να αδιαφορήσεις όταν οι άνθρωποι ξεσπάνε επάνω σου,
αν μπορείς να δεχθείς κριτική και κατηγορίες χωρίς αντίσταση,
αν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον κόσμο χωρίς ψέματα και εξαπάτηση,
αν μπορείς να νικήσεις το άγχος χωρίς ιατρική βοήθεια,
αν μπορείς να χαλαρώσεις χωρίς αλκοόλ,
αν μπορείς να κοιμάσαι βαθιά κάθε βράδυ,
τότε κατά πάσα πιθανότητα είσαι ο οικογενειακός σκύλος.
Thursday, September 15, 2005
GMail Stats
Το πρώτο μήνυμα στο Gmail account μου έχει ημερομηνία 18 Μαΐου 2004 (είναι το email για το καλωσόρισες από την Google). 485 ημέρες αργότερα, έχω 271 άτομα στα contacts μου, χωρίς να ξέρω τους μισούς από αυτούς. Έχω 9 drafts, μια και χρησιμοποιώ τα drafts για να κρατάω σημειώσεις και to-do notes. Και έχω και 3853 threads που καταλαμβάνουν 505 MB από τα συνολικά 2597MB που σήμερα μου δίνει η Google...
Friday, September 09, 2005
iTunes Music Store
Μια και χθές το βράδυ κυκλοφόρησε το νέο iTunes 5.0, είπα σήμερα το απόγευμα να το δοκιμάσω. Το βάζω λοιπόν με σκοπό να το χρησιμοποιήσω για να αντικαταστήσω το winamp (το iTunes έχει ωραία παρακολούθηση των τραγουδιών που επιλέγεις να παίξεις, οπότε είναι πολύ βολικό για να φτιάξεις cds με τα πιο δημοφιλή σου τραγούδια, playlists). Και μπαίνω και στο iTunes Music Store, που εδώ και καιρό (δεν θυμάμαι πόσο) έχει ανοίξει και για την Ελλάδα.
Κάνω λοιπόν ένα search για να δω πόσο καλό είναι τέλος πάντων, και, εντελώς απρόσμενα μου βγάζει μια λίστα με τραγούδια του καλλιτέχνη που έδωσα. Μένω κατάπληκτος & έκθαμβος (βασικά μένω μαρασλή 7) και αποφασίζω να αγοράσω ένα κομμάτι. Κάνω λοιπόν ένα apple iTunes account, δίνω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας (όλα αυτά τα ωραία μέσα από το interface του iTunes) και πατάω add to cart και μετά buy... και το κομμάτι κατεβαίνει στον υπολογιστή μου...
Και τι αγόρασα από το ελληνικό iTunes Music Store για 0.99€;
Το "Άστη να λέει" του Βασίλη Καρρά...
Κάνω λοιπόν ένα search για να δω πόσο καλό είναι τέλος πάντων, και, εντελώς απρόσμενα μου βγάζει μια λίστα με τραγούδια του καλλιτέχνη που έδωσα. Μένω κατάπληκτος & έκθαμβος (βασικά μένω μαρασλή 7) και αποφασίζω να αγοράσω ένα κομμάτι. Κάνω λοιπόν ένα apple iTunes account, δίνω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας (όλα αυτά τα ωραία μέσα από το interface του iTunes) και πατάω add to cart και μετά buy... και το κομμάτι κατεβαίνει στον υπολογιστή μου...
Και τι αγόρασα από το ελληνικό iTunes Music Store για 0.99€;
Το "Άστη να λέει" του Βασίλη Καρρά...
Subscribe to:
Posts (Atom)